Navigatie: verschil tussen versies

 

== Geschiedenis van de navigatie ==

Voor een plaatsbepaling op zee moet men de breedte (afstand tot de evenaar, of tot de pool) weten, en de afstand tot de thuishaven of een ander vast punt in oost-westelijke richting (de lengte). Beide worden meestal in graden uitgedrukt, niet in kilometers of mijlen. De breedte is vrij makkelijk te bepalen: door de hoek tussen de zon en de [[Horizon (lijn)|horizon]] op het hoogste punt van de schijnbare zonnebaan te meten kan deze vrij eenvoudig worden afgeleid. Ook andere hemellichamen van bekende positie (poolster) kunnen hiervoor worden gebruikt. Hiervoor werden (in toenemende verfijning) [[jakobsstaf]], [[astrolabium]] en [[Octant (navigatie)|octant]] of [[Sextant (navigatie)|sextant]] gebruikt. Voor de bepaling van de lengtegraad uit de hoogte van de zon moet men een zeer nauwkeurige tijdsbepaling hebben en die was eeuwenlang een belangrijk probleem. Pas omstreeks 1762 werd de eerste voldoende nauwkeurige chronometer voor dit doel gemaakt ([[John Harrison (uitvinder)|John Harrison]]).