In haar jeugd kwam Lori "Lolo" Jones een aantal serieuze obstakels op haar pad tegen. Haar vader was een [[Afro-Amerikanen|Afro-Amerikaan]], haar moeder een witte vrouw blanke. Ze bezocht in acht jaar tijd acht verschillende scholen, terwijl haar alleenstaande moeder met twee baantjes in het onderhoud voor haar gezin, bestaande uit zes personen, trachtte te voorzien. Lolo's vader bracht gedurende haar jeugd zijn tijd deels door bij de [[United States Air Force|Amerikaanse Luchtmacht]], deels in gevangenschap. Toen ze in de derde klas zat, vestigde het gezin Jones zich in het souterrain van een kerk in [[Des Moines (Iowa)|Des Moines]].<br />Toen het gezin opnieuw het plan opvatte om te verhuizen, ditmaal naar [[Forest City (Iowa)|Forest City]], vertelde Lolo haar moeder dat ze niet mee kon gaan naar een stad zonder een atletiekbaan. Ze wilde haar droom van een carrière in de atletiek trachten te verwezenlijken en woonde daarna in de periode dat zij ingeschreven stond op de ''Theodore Roosevelt High School'' in Des Moines, bij vier verschillende gezinnen. Bij één ervan, dat van Janis Caldwell, die haar op de Roosevelt school had zien sporten, kon ze na haar laatste schooljaar tenslotte blijven. Ze kreeg vrije inwoning, ondanks het feit dat ze een parttime baantje had in een snackbar.<br />Op school blonk ze uit in de klas en in het schoolorkest, waarin ze [[cello]] speelde. Ze blonk ook uit op de atletiekbaan en veroverde de titel van 'Gatorade Midwest atlete van het jaar'. Ze heeft met 13,40 het record van de staat [[Iowa (staat)|Iowa]] op de [[100 meter horden|100 m horden]] op haar naam staan.
Lolo's doopnaam is Lori, dezelfde voornaam als die van haar moeder. Volgens Lolo werd haar voornaam ooit van Lori veranderd in Lolo, omdat bij het opnemen van de telefoon de naam Lori teveel verwarring veroorzaakte. Volgens haar moeder is ze echter vanaf haar geboorte altijd al Lolo genoemd.
