De vrolijke vrouwtjes van Windsor (toneelstuk): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Fix syntaxcode
→‎Bronnen: parallellen tussen verhaal van Painter en Shakespeare, plus andere mogelijke inspiratie
Regel 6:
 
== Bronnen ==
Mogelijk werden sommige elementen uit The Merry Wives of Windsor ontleend aan ''Il Pericone'', een verhalenbundel van [[Ser Giovanni Fiorentino]]. Een van deze verhalen werd opgenomen in [[William Painter]]s ''The Palace of Pleasure'' uit 1566, waardoor het aannemelijk is dat Shakespeare het kende. Zo treft men bij Painter een parallel verhaal aan over vrouwen die ontdekken dat een galante heer hen gelijktijdig het hof maakt, waarna zij hem in de val lokken om met hem de spot te kunnen drijven. Dit gelijkt enigszins op Shakespeares verhaal over de wraak die Mrs. Ford en Mrs. Page nemen op Falstaff. Een ander element in Shakespeares plot dat kan zijn ontleend aan een ander verhaal is dat van de minnaar die onbewust zijn plannen voor het veroveren van een dame uitlegt aan haar jaloerse echtgenoot. Dit thema is te vinden in [[Richard Tarlton]]s ''Tale of the two lovers of Pisa'' in zijn ''Newes out of Purgatorie'', een verzameling van verhalen die in 1590 verscheen.
 
== Tekst ==