Hitweek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 213.10.41.45 hersteld tot de versie na de laatste wijziging door Valhallasw
k links
Regel 3:
Hitweek wordt op [[17 september]] [[1965]] als jongerentijdschrift gelanceerd door [[Willem de Ridder]] en [[Peter Muller]], die ook de naam bedenkt. Muller heeft dan al het blad Beatbox opgericht. Met veel ambitie en weinig geld stapt De Ridder naar Ruud Schoonman, een onconventionele drukker die net een nieuw druksysteem heeft aangeschaft. Beatgroepen en straatverkopers worden ingezet om de eerste nummers te verspreiden. Tot de redacteuren van het eerste uur behoren onder meer Wim Bloemendaal, Jan Donkers, [[Henk van Dorp]], [[Arend-Jan Heerma van Voss]], [[Laurie Langenbach]], [[André van der Louw]], [[Wim Noordhoek]], [[Piet Schreuders]] en [[Koos Zwart]].<BR>
 
Hitweek schrijft veel over popmuziek van vaderlandse bodem - consequent ''Nederbiet'' genoemd. Groepen als [[Les Baroques]], [[Motions]], [[Golden Earrings]], [[Outsiders]], [[Q65|Q ’65]] en [[Cuby and the Blizzards]] danken hun bekendheid mede aan Hitweek. Het blad publiceert ook regelmatig een zwarte lijst van scholen, bedrijven en horecagelegenheden die langharigen discrimineren; een idee van Muller die in [[1966]] de [[Stichting Pro Lang Haar]] opricht. Verder wordt in het blad geschreven over mode, en worden er veel brieven van lezers opgenomen.
 
De lezersrubriek wordt aanvankelijk verzorgd door Van der Louw, die dan al als een vreemde eend in de bijt wordt beschouwd. Hij is zo'n tien jaar ouder dan de overige redacteuren, en heeft mede dankzij zijn pijp een vaderlijke uitstraling. Muller vindt hem achteraf "een pijprokende erudiete man die mij het gevoel gaf dat ik ergens bij hoorde". Tussen Muller en de rest van de redactie botert het echter niet erg, en als Muller negen maanden na de oprichting besluit om een wekelijkse column voor [[De Telegraaf]] te schrijven, wordt hij er door Van der Louw van beschuldigd veel te rechts te zijn voor Hitweek. Hierop verlaat Muller woedend de redactie.
 
[[Wim de Bie]] brengt in het najaar van [[1968]] in het artikel ''Wij zijn tevreden'' een discussie op gang over het bestaansrecht van Hitweek. In [[1969]] wordt het blad omgedoopt in het tweewekelijkse Aloha, met een grotere nadruk op grafische vormgeving, waarin niet de minste van de jonge generatie Nederlandse tekenaars hun werk laten zien. Ook nemen de lezers kennis van buitenlandse underground strips zoals die van [[Robert Crumb]], [[Moskoso]] en [[Gilbert Shelton]]. Omdat het aandeel muziek terugloopt, wordt Aloha begin jaren zeventig al gauw overtroefd door [[Muziekkrant OOR]]. Ondanks een actie van oud Hitweek redacteur Pim Oets is Aloha dan geen lang leven meer beschoren.
 
==Bibliografie==