Reinder Johan Harrenstein: verschil tussen versies

'''Reinder Johan Harrenstein''' ([[Amsterdam]], [[30 mei]] [[1888]] – aldaar, [[8 juni]] [[1971]]) was een [[Nederland]]s [[Arts|medicus]]. Hij was de eerste [[Kinderchirurgie|kinderchirurg]] in Nederland.

[[FileBestand:Reindert Harrenstein.jpg|thumb|Reinder Harrenstein]]

Rein Harrenstein deed zijn [[artsexamen]] in Amsterdam in 1915 en kreeg daarna zijn opleiding tot [[Chirurgie|chirurg]] in het [[Wilhelmina Gasthuis]]. In 1918 promoveerde hij op een proefschrift ''Peritoneale adhaesies'' en daarna ging hij naar München en Wenen om zich te oefenen in de [[orthopedie]]. Hij had toen al besloten om zich geheel op kinderen te gaan richten omdat hij zich in zijn assistententijd geërgerd had aan het feit dat kinderen met chirurgische aandoeningen dikwijls verpleegd werden op de afdelingen voor volwassenen, soms zelfs met twee kinderen in één bed. [[Kinderchirurgie]] was in die tijd iets nieuws en veel artsen twijfelden aan het bestaansrecht van dat specialisme. In 1921 benoemd als ‘heelkundige’ aan het [[Emma Kinderziekenhuis]] te Amsterdam ontwikkelde hij zich tot de eerste kinderchirurg van Nederland.

Hij specialiseerde zich in orthopedische afwijkingen en heeft samen met de bekende hoogleraar [[Pediatrie|kindergeneeskunde]] [[Cornelia de Lange]] (1871-1950) dit kinderziekenhuis in het [[interbellum]] tot grote bloei gebracht. In die jaren verschenen er ruim 70 publicaties van hem in Nederlandse en Duitse medische tijdschriften over onderwerpen uit de kinderchirurgie en speciaal de orthopedie. In de oorlogsjaren nam dokter Harrenstein joodse patiëntjes in bescherming terwijl de geneesheer-directeur van het ‘Emma’ met de bezetter meewerkte en daardoor het ziekenhuis een slechte naam bezorgde. In 1954 legde Harrenstein zijn praktijk neer. Hij werd opgevolgd door dr. M. Schoorl en later door prof. dr. Hugo Heij.

[[FileBestand:Harrensteins bedroom.jpg|thumb|Harrensteins bedroom|Slaapkamer van de Harrensteins]]

Dr Harrenstein was getrouwd met An Schräder, zuster van Truus Schröder-Schräder, welgesteld interieurontwerpster en minnares van de [[architect]] en [[IndustrieelIndustriële Ontwerpenvormgeving|ontwerper]] [[Gerrit Rietveld]]. Aan hen vroegen de Harrensteins in 1926 de woonkamer en slaapkamer van hun huis aan de Weteringschans 114 opnieuw in te richten. Dit werd gedaan naar de idealen van [[De Stijl]]. De verbouwing van de slaapkamer was het meest ingrijpend en oogstte in die tijd veel waardering en publiciteit. De manier waarop het meubilair deel uitmaakt van de totale inrichting is zeer verwant met het ontwerp van het [[Rietveld- Schröderhuis]] in Utrecht, evenals de kleurstelling: wit, zwart, geel, blauw en rood. Het interieur van de slaapkamer is door de erven Harrenstein geschonken aan het [[Stedelijk Museum (Amsterdam)|Stedelijk Museum]] te Amsterdam. Het maakt sinds 2013, na de grote verbouwing, deel uit van de vaste opstelling in de designafdeling.

* Thera Wijsenbeek. ''Zieke lieverdjes. 125 jaar kinderzorg in het Emma Kinderziekenhuis''. (1990) Ploegsma.

* M. Schoorl. [http://www.ntvg.nl/publicatie/memoriam-dr-rj-harrenstein ''In memoriam Dr. R.J. Harrenstein''] (1971), ''[[Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde]]'' 115, 1327.