Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
}}
De '''Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog''', ook bekend als de '''Frans-Oostenrijkse Oorlog''', '''Oostenrijks-Sardijnse Oorlog''', '''Oostenrijks-Piëmontese Oorlog''' en (in Frankrijk) '''Italiaanse veldtocht''' (''Campagne d'Italie''), werd uitgevochten door het [[Tweede Franse Keizerrijk]] van keizer [[Napoleon III|Napoleon III van Frankrijk]] en het [[Koninkrijk Sardinië (1720-1861)|Koninkrijk Piëmont-Sardinië]] tegen het [[Keizerrijk Oostenrijk]] in 1859.
 
De oorlog werd doelbewust door Piëmont-Sardinië geprovoceerd, in afspraak met Frankrijk dat in Oostenrijk een belangrijke opponent in Europa zag. Oostenrijk was toen de heerser van Noord-Oost-Italië. In de oorlog verkreeg Frankrijk het Ostenrijkse Lombardije en gaf dit in het vervolg aan Piëmont-Sardinië. In ruil voor zijn hulp kreeg Frankrijk gebieden van Piëmont-Sardinië, namelijk Savoye en Nizza.
 
Met de gevolgen van de dure oorlog was Frankrijk minder tevreden: keizer Napoleon III was ervan uit gegaan dat Piëmont-Sardinië hem dankbaar zal blijven en dat de Centraal-Italianse staten onder Franse invloed zouden komen. Deze echter werden binnen korte tijd onderdeel van het nieuwe koninkrijk Italië onder leiding van Piëmont-Sardinië.
 
==Veldslagen==
Regel 33 ⟶ 37:
* [[Slag bij Solferino]]
* [[Slag bij San Martino]]
 
== Zie ook ==
* [[Risorgimento]]
 
{{Beginnetje|geschiedenis|2=2011|3=11|4=17}}