Poolse Grondwet van 3 mei 1791: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 11:
Koning Stanislaus ziet de noodzaak van hervormingen wel in, maar is bang om bij keizerin Catharina, die hem op de troon heeft gezet, in ongenade te vallen; hij laveert voortdurend tussen de hervormingsgezinden en de reactionaire meerderheid van de grote magnaten, die gesteund worden door de tsarina, welke zich voordoet als garant voor de "Gouden Vrijheid" van de Poolse adel. Haar bedoeling is echter dat Polen een Russische vazalstaat zou blijven.
Een eerste hervormingspoging werd door de tsarina hardhandig afgestraft. Als Polen geen gewillige vazalstaat wil blijven, zou het door Rusland en de twee andere machtige buurstaten ook kunnen worden opgedeeld. Bij de [[Eerste Poolse
Door de frequente toepassing van het "[[liberum veto]]", een principe dat een minderheid in staat stelde om elke politieke besluitvorming te sabotteren, was het Poolse adelsparlement volkomen verlamd geraakt. Veel parlementsleden kwamen er openlijk voor uit dat zij behoorden tot de "Russische", de "Pruisische" of de "Oostenrijkse" partij. Als reactie op de patstelling in het parlement vormden de twee voornaamste stromingen elk hun eigen "confederatie": de Confederatie van Bar van de hervormingsgezinden en de Confederatie van Targowica van hun conservatieve tegenstanders. Deze situatie bracht het land aan de rand van een burgeroorlog.
| |||