Eenheidswet: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pdebrab (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Het wetsvoorstel bevatte oorspronkelijk 133 artikelen, en had veel weg van een soort [[vijfjarenplan]] gericht op een verbetering van de economische situatie. Dit moet gezien worden in de toenmalige context: er was een stijgende [[werkloosheid]], een aantal [[kolenmijn]]en in [[Wallonië]] werden gesloten, de [[staatsschuld]] steeg, en de [[kolonie (staatkundig)|kolonie]] [[Belgisch-Kongo|Congo]] was pas onafhankelijk geworden.
 
De wet beoogde de volgende punten:
* een verhoging van de fiscale druk met 7 miljard.
* besparingen in [[Defensie (landsverdediging)|landsverdediging]] en [[onderwijs]].
* controle op de [[werkloosheidsuitkering]] en het [[pensioen]]stelsel voor sommige ambtenaren (besparing: 4 miljard).
Het voorstel was een duidelijk [[compromis]] tussen de beide regeringspartners: de liberalen wilden enkelalleen een verhoging van de fiscale druk als er gesnoeid zou worden in de overheidsuitgaven.
 
De voorstellen van de regering -Eyskens mochten op felle weerstand rekenen. Vooral vanuit socialistische hoek gingen de vakbonden hevig tekeer. Het verzet tegen het voorstel werd geleid door de Waalse vakbondsleider [[André Renard]]. Gedurende vier weken werden eind december [[1960]] en begin januari [[1961]] grote delen van de economie in Wallonië en in mindere mate in [[Vlaanderen]] lamgelegd. DitDat laatste omdat het [[Algemeen Christelijk Vakverbond]] (ACV) de acties niet ondersteunde. Triest hoogtepunt waren de confrontaties tussen de [[rijkswacht]] en demonstranten, waarbij in totaal vier doden vielen.
 
Uiteindelijk werd op [[13 januari]] [[1961]] de Eenheidswet gestemdaangenomen door de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]]. De verschillende stakingsacties werden één voor één afgeblazen.
 
De gevolgen waren niettemin groot: de positie van de regering -Eyskens was verzwakt en de regeringspartners waren het oneens over de uitvoeringsmodaliteiten. Uiteindelijk boden de liberale ministers op [[17 februari]] [[1961]] hun ontslag aan de [[koning (titel)|koning]] aan.
 
== Zie ook ==