Hasmoneeën: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Einde van de dynastie: Verbetering tekstverloop |
|||
Regel 51:
De broers Hyrcanus II en Aristobulus II waren na de dood van hun moeder Salome Alexandra in een hevige strijd om de opvolging gewikkeld. Aan hun beider ambities kwam een einde toen de Romeinen in [[63 v.Chr.]] [[Jeruzalem]] innamen. De Romeinen stelden Hyrcanus II aan als hogepriester over het Joodse land, dat nu een vazalstaat van de Romeinen was geworden. Hyrcanus' gebrek aan ruggengraat gaf zijn raadsheer [[Antipater (Idumea)|Antipater]] - de gouverneur van [[Idumea]] - de kans in toenemende mate een belangrijke politieke rol voor zich op te eisen.
In 40 v.Chr. kwamen de [[Parthen]] onder [[Orodes II]] en zijn zoon [[Pacorus I]] op het toppunt van hun macht en wisten zij grote delen van Syrië te veroveren. [[Antigonus (Hasmoneeën)|Antigonus]], de zoon van Aristobulus II, sloot een bondgenootschap met hen en met hun hulp wist hij voor korte tijd de macht over te nemen en de Hasmonese staat in ere te herstellen ([[40 v.Chr.]]-[[37 v.Chr.]]). De Parthische opleving hield echter niet lang stand en daarmee was feitelijk ook Antigonus' lot bezegeld. [[Herodes I|Herodes]], de zoon van de inmiddels overleden Antipater, heroverde Jeruzalem
De familie van de Hasmoneeën bleef nog wel geruime tijd populair onder de Joden, maar heeft Herodes en de door hem gestichte nieuwe [[Herodianen (dynastie)|Herodiaanse dynastie]] niet meer van de heerserspositie kunnen verdringen.
| |||