Dominicaans-Spaans: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dat ging gewoon over het Spaans... |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Dominicaans-Spaans''', verder in dit artikel aangegeven als '''Dominicaans''', is een vorm van het [[Spaans]]
Als een variëteit van het [[Caraïbisch-Spaans]] vertoont Dominicaans-Spaans grote gelijkenissen met [[Puerto Ricaans-Spaans]], [[Cubaans-Spaans]], [[Panamees-Spaans]] en [[Venezolaans-Spaans]], alsook met het [[Canarisch-Spaans]] en [[Andalusisch]]. Het vertoont een aantal [[archaïsme]]n en is zwaar beïnvloed door de [[Afrikaanse talen]], vooral qua [[fonetiek]] en [[Syntaxis (taalkunde)|syntaxis]], maar ook in de [[woordenschat]]. Ondanks de verschillen hebben sprekers van Dominicaans-Spaans doorgaans geen problemen om sprekers van andere Spaanse dialecten te verstaan, vooral omdat zij er veel aan worden blootgesteld in de massamedia en in het onderwijs.
== Geschiedenis ==
Regel 13 ⟶ 10:
== Varianten ==
Het Spaans kent in Latijns-Amerika verschillende varianten die soms aanzienlijk van elkaar verschillen.
Er bestaat een aanzienlijk verschil tussen het stedelijk en landelijk Dominicaans. Daarnaast heeft elke streek zijn eigen kenmerken.
Het Dominicaans uit [[Santiago de los Caballeros|Santiago]] wordt door de Santiagogen over het algemeen als het zuiverste beschouwd. In de grotere steden is er weinig verschil in gebruik en uitspraak. In kleinere steden en in landelijke gebieden komen wel verschillen voor, waardoor men spreekt van stadtaal en dorpstaal, dat ook weer wordt gezien als een sociaal verschil. Een ander typisch kenmerk van de dorpstaal is het weglaten of veranderen van de laatste letter(s) van een woord. Het Spaans van Latijns-Amerika verschilt qua woordenschat, uitspraak en grammatica van dat van Spanje. In het Dominicaans is het verschil in uitspraak tussen y en ll wel te horen, hoewel dit verschil in andere Latijns-Amerikaanse landen over het algemeen yeísta is, dat wil zeggen dat er geen verschil in uitspraak is. In het Dominicaans wordt de y als de Nederlands 'ie' uitgesproken, terwijl de ll als een 'j' klinkt, zoals in llamar (roepen) en klinkt als jamar.
| |||