Mangkunegara, vorst op Java: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot: Verplaatsing van 4 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q1853386 |
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Soerakarta naar Surakarta (stad)), met behulp van pop-ups |
||
Regel 2:
In 1757 resulteerde een opstand onder leiding van [[Raden]] [[Mas Saïd]], een van de keizerlijke prinsen, in een verdere opdeling van het grondgebied van [[sultanaat Mataram|Mataram]].
Het ooit zo machtige rijk was al opgedeeld in het [[Soesoehoenan|soenanaat]] [[Surakarta (stad)|Soerakarta]], het [[sultanaat Jogjakarta]] en gebieden die aan Nederland werden afgestaan. Raden Mas Said verwierf koninklijke [[apanage]]s en de de titel Mangkoenegara in het vorstendom [[Mangkoenegaran]]. De Mangkoenegara was een [[vazal]] van de [[Vereenigde Oostindische Compagnie|VOC]]. Van 1813 tot 1945 was Nederland zijn [[suzerein]].
De Mangkoenegara regeerde een van de vier 'zelfsturende' [[vorstenlanden]] in het voormalige [[Nederlands-Indië]]. Het erfelijke vorstendom Mangkoenegara werd op 17 maart 1757, bij het [[verdrag van Salatiga]] opgericht. De opstandige Raden Mas Saïd, die in 1755, bij het [[verdrag van Giyanti]], toen het rijk [[Sultanaat Mataram|Mataram]] werd verdeeld tussen het [[soenanaat]] [[Surakarta (stad)|Soerakarta]] en het [[sultanaat Jogjakarta]], buiten spel was gebleven, kreeg alsnog een eigen vorstendom toegewezen. Raden Mas Saïd regeerde onder de naam Mangkoenegara over gebieden die deels rond zijn [[Kraton (paleis)|kraton]] in [[Surakarta (stad)|Soerakarta]], maar voor het merendeel in de zuid-oostelijke buitengebieden van het voormalige Mataram waren gelegen.
Het vorstendom Mangkoenegara, werd geregeerd door een jongere tak van de [[Pakoeboewono]]dynastie van het soenanaat Soerakarta. Hoewel in rang niet gelijk aan de soenan, die ook in Soerakarta zijn kraton had, kon de Mangkunegara vorst door de omvang van zijn leger (zowel cavalerie, infanterie als artillerie) en de grootte van zijn vorstendom (grofweg de helft van het soenanaat) toch een eigen beleid voeren: Traditioneel waren de Mangkoenegara vorsten sterk nederlandsgezind. Deze Nederlandsgezindheid leidde ertoe dat Mangkoenegara, evenals het soenanaat Soerakarta, na de onafhankelijkheid van [[Indonesië]] zijn politieke onafhankelijkheid verloor, dit in tegenstelling tot het meer nationalistische [[sultanaat Jogjakarta]] en het vorstendom [[Pakoealaman (vorstenland)|Pakoealaman]] die beide als een 'speciaal district' (Daerah Istimewa) ook na 1945 nog een bepaalde mate van 'zelfbestuur' behielden.
| |||