Blindedarmontsteking: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
liefst een bondiger kopje ;
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 17:
Een '''appendicitis''' is (meestal) een [[bacteriën|bacteriële]] [[ontsteking (geneeskunde)|ontsteking]] van het [[wormvormig aanhangsel]] (appendix) van de [[blindedarm]]; de eigenlijke blindedarm is doorgaans niet betrokken bij de ontsteking, het betreft alleen de [[Wormvormig aanhangsel|appendix vermiformis]].
 
De diagnose "blindedarmontsteking" is soms eenvoudig, maar niet zelden ook zeer lastig te stellen. Bij twijfel gaat men in de regel over tot [[Appendectomie|verwijdering van de appendix]], omdat het veel erger is een ontstoken appendix niet te opereren (met risico op perforatie, gevolgd door een levensgevaarlijke [[buikvliesontsteking]], en [[Abces (geneeskunde)|abcesvorming]]), dan een gezonde appendix er (achteraf gezien) onnodig uit te halen. Ongeveer de helft van de verwijderde appendices blijkt achteraf niet ontstoken. Blindedarmontsteking komt vooral bij jonge mensen voor, maar kan op iedere leeftijd optreden.
 
== Symptomen en behandeling ==
[[Bestand:McBurney's point.jpg|260px|thumb|De typische pijn bij een blindedarmontsteking begint in de streek onder het [[borstbeen]], en migreert daarna naar de rechter onderbuikstreek, op een punt dat twee derde van de afstand tussen de [[navel]] (2) en het rechter doornuitsteeksel van het [[darmbeen]] (3, spina iliaca anterior superior of SIAS) ligt, het zogenaamde punt van McBurney (1).]]
Een appendicitis uit zich door pijn vooral in de rechter onderbuikstreek. In klassieke gevallen gaat hieraan een periode van pijn meer rond de navel aan vooraf. De patiënt is over het algemeen misselijk, geeft soms over en heeft maar zelden een normale eetlust. Deze pijn kan gepaard gaan met [[koorts]], maar dat hoeft niet. Ook [[diarree]] is een verschijnsel. Er ontstaan na verloop van tijd [[buikvlies|peritoneale]] [[peritoneale prikkeling|prikkelingsverschijnselen]]: Zachtjeszachtjes de rechter onderbuik indrukken doet pijn, dan snel de hand weghalen doet nogmaals pijn ('loslaatpijn'). Meestal zijn er in het bloed tekenen van de ontsteking te vinden in de vorm van een verhoogde [[bezinkingssnelheid van de erythrocyten|bezinking]] en meer witte bloedcellen dan normaal. Afwezigheid hiervan sluit de diagnose echter niet geheel uit. Met behulp van [[Echografie|echoscopie]] kan in geval van twijfel aan de diagnose in veel gevallen uitsluitsel gegeven worden.
Soms ligt de appendix achter de darm omhoog gevouwen ("opgeslagen"). Dan is de lokalisatie van de pijn anders. Soms wordt de [[musculus psoas major|spier]], die van de buikholte naar het been loopt, daardoor geïrriteerd, waardoor de patiënt zijn rechter been opgetrokken houdt (''psoasfenomeen''). Tijdens de zwangerschap kan de lokalisatie sterk verhoogd zijn, omdat de baarmoeder de darmen omhoog drukt.
 
Regel 31:
 
== Herstel na operatie ==
Na een 'klassieke' appendectomie is volledig vaste voeding meestal na een dag of vijf weer mogelijk. Dit is afhankelijk van het herstel van de [[Peristaltiek|darmbeweging]]. Het algeheel herstel kan enkele weken duren, een en ander is afhankelijk van de conditie van de patiënt. Na een [[ laparoscopische appendectomie]] mag de patiënt vrijwel meteen weer eten, en kan doorgaans binnen 24 uur weer naar huis, mits er zich geen complicaties voordoen; het herstel verloopt ook veel sneller.
 
== Complicatie ==