Hypogeïsche kieming: verschil tussen versies

'''Hypogeaal''' ([[Latijn]]: ''hypogaeus/hypogeus'' = 'ondergronds/onderaards' v. [[Grieks]]: ὑπόγαιος/ὑπόγειος ''hupógaios/hupógeios'' = 'ondergronds/onderaards' v. ὑπό ''hupó'' , γῆ ''gè'' = 'grond/aarde') is een term uit de [[plantkunde]] die aangeeft dat de [[kieming]] van een plant ondergronds plaatsvindt. Een voorbeeld van een hypogeale plant is de [[erwt]]. Het tegengestelde van hypogeaal is [[epigeaal]] (bovengrondse kieming).

 

Hypogeale kieming houdt in dat de [[zaadlob]]ben ondergronds blijven. De [[epicotyl]] (het deel van de [[stengel]] boven de zaadlobben) groeit, terwijl de [[hypocotyl]] (het deel van de stengel onder de zaadlobben) een gelijke lengte houdt. De epicotyl duwt het [[pluimpje]] naar boven.

 

*''[[Araucaria]]'': de sectie ''Araucaria'' is hypogeaal, de sectie ''Eutacta'' is epigeaal

 

In [[1965]] werden door de botanicus [[James A. Duke]] de termen [[cryptocotylair]] en [[phanerocotylair]] voorgesteld als synoniemen voor respectievelijk hypogeaal en epigeaal, omdat hij vond dat deze termen [[etymologie|etymologisch]] niet correct waren.<ref>Duke, J.A. (1965) "Keys for the identification of seedlings of some prominent woody species in 8 forest types in Puerto Rico" ''Ann. Missouri. Bot. Gard'' no. 52 pp. 314-350</ref> Later bleek echter dat er zeldzame gevallen zijn van soorten die cryptocolair zijn, maar toch epigeaal.<ref>Franceschini, M. (2004) "An unusual case of epigeal cryptocotylar germination in ''Rollinia salicifolia'' (Annonaceae)" ''Botanical Journal of the Linnean Society'' vol. 146 no. 1</ref> Daarom zijn er indelingen voorgesteld die met beide factoren rekening houden.<ref>Garwood, N.C. (1996) "Functional morphology of tropical tree seedlings", in: ''The ecology of tropical forest tree seedlings'', pp. 59-129. New York: Swaine</ref>