Scheepsfinanciering: verschil tussen versies

Tegen het einde van de jaren 80 werpen grote hoeveelheden kapitaal opgehaald via een Noorse K/S limited partnership . In deze periode werkte naar schatting de helft van de Noorse scheepvaart via dit systeem. De voornaamste oorzaak van dit groot succes lag enerzijds in de hoge [[personenbelasting]] en anderzijds in het voordelig financieel regime dat Noorwegen had voor deze vorm van financiering. De [[stichting|fondsen]] werkten op de volgende manier: 80% van de prijs van het schip werd gefinancierd door een bank met de [[Scheepsromp|romp]] als onderpand, 4% werd in cash ingebracht en 16% werd ook geleend van de bank maar met niet opgevraagd kapitaal als onderpand. Door de grote hefboom op het geïnvesteerde kapitaal konden spectaculaire winsten maar ook verliezen geboekt worden. In het begin van de jaren 90 werden de belastingvoordelen sterk verminderd en werd het minder aantrekkelijk om via deze manier te investeren in [[scheepvaart]].