Genrefictie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
cultuurfilosofen
dubbel
Regel 3:
Genrefictie wordt over het algemeen onderscheiden van ''literaire fictie'', hoewel dit onderscheid niet door iedereen wordt geaccepteerd. Bij literaire fictie zou het volgens traditionele opvattingen gaan om literair waardevol werk (zie [[literaire canon]]), terwijl genrefictie wordt geschreven om zo veel mogelijk boeken te verkopen en uitsluitend bedoeld is als [[entertainment]]. Het is, met andere woorden, volgens deze academische opvatting, geen "[[literatuur]]", maar "[[lectuur]]".
 
Populaire literatuur als massaproduct is een ''[[cultuurindustrie]]'', een term die in de [[1940-1949|jaren 40]] een negatieve connotatie kreeg door het werk van twee [[Cultuurfilosofie|cultuurfilosofen]] en -critici: [[Theodor Adorno]] en [[Max Horkheimer]]. In ''Kulturindustrie – Aufklärung als Massenbetrug ist ein Kapitel aus der Dialektik der Aufklärung'' verwezen zij met deze term naar naar de gefabriceerde en gecommercialiseerde aard van massaproducten in het moderne kapitalisme, dat erop uit was om de consumenten te bedriegen. Vanaf 1939 begonnen er in grote oplagen [[pocketboek]]en op de markt te komen, waardoor traditionele academici deze literatuur liever links lieten liggen. Hedendaagse academici, schrijvers en andere betrokkenen in het boekenbedrijf drukken zich nu echter vaak veel positiever uit over populaire literatuur.
 
Voorbeelden van schrijvers van genrefictie: