The Front: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 8 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q1197204
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 32:
==Verhaal==
{{Leeswaarschuwing}}
De derderangs bookmaker Howard Prince is een sukkelaar. Hij heeft geen geld, is eigenlijk mislukt als bookmaker en verdient bij als kassamedewerker bij een restaurant. Een vriend van hem, de scenarist Alfred Miller, is op zoek naar iemand die kan optreden als zijn stroman. Miller staat op de zwarte lijst van de House Committee on Un-American Activities en is om die reden werkloos. Niemand wil zijn scenario's meer kopen. Om toch te kunnen publiceren zoekt hij iemand die niet bekend is bij de commissie en de scenario's van Miller kan verkopen aan de televisie. De stroman moet dan net doen alsof hij de scenario's zelf heeft geschreven en krijgt een percentage van de opbrengst. Howard is de gedoodverfde kandidaat. Hij houdt zich niet bezig met politiek en wil graag een centje bijverdienen. Al snel maakt Howard naam als scenarist en kan bogen op een groot aantal successen. Vrienden van Miller, die ook op de zwarte lijst staan, vragen Howard of hij ook als stroman voor hen wil optreden. Het succes stijgt de voormalige boekhouder echter naar het hoofd en hij krijgt praatjes. Zo dreigt hij de scenaristen dat hij niet zomaar elk scenario kan inleveren. Hij stelt eisen aan de kwaliteit en geeft zelf aanwijzingen hoe het beter kan. De beledigde scenaristen moeten hun woede verbijten aangezien Prince het als stroman prima doet. Een tijdje verloopt alles goed, maar dan dringt de bittere realiteit ook het leven van Howard Prince binnen. Zijn vriend, de acteur Hecky Brown, komt ook op de zwarte lijst. Aangezien een acteur niet met een stroman kan werken, verliest Brown steeds meer werk. Hij wordt ontslagen bij het televisiestation en zelfs als stand-upcomediankomiek komt hij niet meer aan de bak. Als Brown zelfmoord pleegt ziet Prince in wat er werkelijk speelt. Hij is nu zelf beroemd en moet lijdzaam toezien dat ook hij onder de aandacht van de commissie komt. Als Prince voor de commissie staat voor een verhoor weigert hij Hecky Brown af te vallen en beschuldigen van communistische praktijken. Hiermee valt het doek. Howard Prince wordt gearresteerd wegens minachting van de commissie en tot gevangenisstraf veroordeeld. Met zijn waardigheid intact accepteert hij zijn straf, hij is een beter mens geworden.
 
==Rolverdeling==
Regel 44:
 
==Productie==
De film is een eerbetoon aan de slachtoffers van de beruchte zwarte lijst. Niet voor niets was een aantal sleutelfiguren die aan deze film meewerkten, zelf slachtoffer van deze lijst. Regisseur [[Martin Ritt]], acteur [[Zero Mostel]] (Hecky Brown) en scenarist [[Walter Bernstein]] zijn voor korte of langere tijd werkloos geweest vanwege vermeende communistische sympathieën. Op de aftiteling van de film staat bij een groot aantal medewerkers vermeld dat ze op de zwarte lijst stonden, gevolgd door een jaartal. Ondanks het zware thema is de film toch in wezen een komedie. De castingkeuze vanvoor [[Woody Allen]] als Howard Prince is hier zeker debet aan. Zijn neurotische manier van acteren maakt van het personage Howard Prince een schlemiel zonder geweten, een armoedzaaier die praatjes krijgt om zijn vermeende successen. Het vormt een prachtig contrast met de komisch-tragische rol van Zero Mostel als Hecky Brown. Het personage van Brown verliest zijn waardigheid als hij moet bedelen om zijn geld voor een eenmalig optreden. Totaal vernederd en in het besef dat hij nooit meer aan het werk komt pleegt hij zelfmoord. Deze combinatie van zwarte humor met realiteit zorgt voor een film waar de boodschap des te schrijnender naar voren komt. "Wie zijn vrienden verlinkt zal eten, wie dat niet doet draait de gevangenis in", is de bittere ondertoon van deze film. Dat werkelijkheid en fictie dicht bij elkaar lagen blijkt wel uit het feit dat de zelfmoord van Hecky Brown door scenarist Bernstein was gebaseerd op de dood van acteur [[Philip Loeb]]. Loeb nam een overdosis slaappillen in een hotelkamer nadat hij op de zwarte lijst was gekomen.
 
==Prijzen==
De film zelf kreeg geen prijzen of nominaties. Scenarist Walter Bernstein kreeg een Oscarnominatie in de categorie 'OriginalOorspronkelijk Screenplay'Scenario, acteur Zero Mostel kreeg een BAFTA-nominatie in de categorie "BestBeste SupportingMannelijke Actor"Bijrol en Andrea Marcovicci kreeg een Golden Globenomanatie in de categorie "New Star of the Year - Actress".
Marcovicci kreeg een Golden Globenomanatie in de categorie "New Star of the Year - Actress".
 
{{DEFAULTSORT:Front, The}}