Staatsmijn Maurits: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Aanv.
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 12:
De '''Staatsmijn Maurits''' stond in [[Lutterade]], [[Geleen]] (tegenwoordig [[Sittard-Geleen]]), en was de grootste [[kolenmijn|steenkolenmijn]] van [[Nederland]]. Tot de aanleg van de derde [[Schacht (mijnbouw)|schacht]] in [[1958]] was het tevens de grootste tweeschachtenmijn ter wereld.
 
Met de aanleg werd in [[1915]] begonnen, in [[1923]] werd een begin gemaakt met de ontsluiting van de bovenste twee verdiepingen. Officieel kwam Staatsmijn Maurits in [[1926]] in bedrijf. De in de mijn produceerdegeproduceerde vetkolen werden toegepast als industriebrandstof, de fijnkool werd verwerkt in de cokesfabriek van de onderneming. Op haar hoogtepunt werden er jaarlijks ongeveer 2½ miljoen ton kolen geproduceerd . De totale productie bedroeg meer dan 96 miljoen ton. De mijn beschikte over vijf verdiepingen die aangelegd waren op 391, 455, 548, 660 en 810 meter onder het [[maaiveld]]. De verdiepingen strekten zich in het concessieveld op verschillende plaatsen tot meer dan vijf kilometer vanaf de schachten uit, ze hadden een oppervlakte zo groot als die van de stad Amsterdam.
 
Vanaf [[1947]] was de mijn verbonden met de [[Staatsmijn Emma]] door een ondergrondse steengang met een lengte van dertien kilometer. Daar de Staatsmijn Emma sinds [[1956]] op haar beurt ondergronds verbonden was met de [[Staatsmijn Hendrik]], was het mogelijk om ondergronds van Geleen naar [[Brunssum]] te reizen, een tocht die nagenoeg de gehele mijnstreek (en daarmee de provincie Limburg) van west naar oost doorkruiste.