Zuidelijke Nederlanden: verschil tussen versies

De '''Zuidelijke Nederlanden''' is de (verzamel)naam voor de verschillende [[landsheerlijkheid|landsheerlijkheden]] uit de [[Habsburgse Nederlanden]] die onder het gezag van de Habsburgers bleven, na de val van Antwerpen in 1585. Omdat de Habsburgse landsheer vanaf 1556 tevens koning van Spanje was, waren de [[Zeventien Provinciën]] als geheel toen de Koninklijke of [[Spaanse Nederlanden]] genoemd. Maar na de afscheiding was ook die benaming nog enkel op de Zuidelijke Nederlanden toepasselijk. Geografisch gezien kunnen, naast de gebieden onder bewind van de Habsburgers, ook het [[prinsbisdom Luik]] en andere kleinere territoria tot de Zuidelijke Nederlanden gerekend worden.

 

Op [[6 januari]] [[1579]] werd de Unie van Atrecht opgericht. Henegouwen, Artois en Frans-Vlaanderen verzoenden zich met [[Filips II van Spanje]] en sloten definitief vrede met [[Alexander Farnese]], hertog van Parma, die ze als [[landvoogd]] erkenden. De andere provinciën verenigden zich in de [[Unie van Utrecht]] op 23 januari 1579. De provinciën van de Unie van Utrecht scheidden zich af van het Spaanse gezag met de [[Plakkaat van Verlatinghe|Acte van Verlatinghe]] van [[1581]] waarin [[Filips II van Spanje|Filips II]] vervallen werd verklaard van de troon van de Nederlanden.