Onvoltooid tegenwoordige tijd: verschil tussen versies

 

De meeste [[Indo-Europese talen]] kennen naast de verschillende [[wijs|modi]] maar één onvoltooid tegenwoordige tijd. Alleen het Engels onderscheidt twee gangbare onvoltooid tegenwoordige tijden: de ''present simple'', gebruikt om een gewoonte, routine of algemeen bekend objectief feiten weer te geven - ''I have breakfast every morning'', ''The earth revolves around the sun'' - en de ''present progressive'' of ''present continuous'', gebruikt om een op het moment van spreken zelf plaatshebbende gebeurtenis weer te geven: ''I am doing this right now''. In het Nederlands kan deze vorm vaak worden vertaald met de constructie "persoonlijk voornaamwoord met diens vervoeging van zijn + 'aan het' + infinitief": ''Ik ben (nu) een Wikipedia-artikel over de onvoltooid tegenwoordige tijd aan het lezen.''

 

Voor een volledig overzicht van de vervoeging van het Nederlandse werkwoord, zie [[Werkwoord (Nederlands)]].