Jean-Pierre Willmar: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvulling
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Willmar Jean-Pierre.jpg|thumb|Jean-Pierre Willmar]]
Baron '''Jean-Pierre Christine Willmar''' ([[Luxemburg (stad)|Luxemburg]], [[29 november]] [[1790]] - [[Den Haag]], [[28 januari]] [[1858]]) was een [[België|Belgisch]] minister, volksvertegenwoordiger, militair en diplomaat.
 
==Levensloop==
Hij was een zoon van [[Jean-Georges Willmar]] ([[1763]]-[[1831]]), lid van de ''Conseil des Cinq-Cents'' en [[gouverneur]] van het [[Luxemburg (land)|Groothertogdom Luxemburg]] namens [[koning (titel)|koning]] [[Willem I van Nederland|Willem I]], en van Marie-Catherine Graas. Zijn broers waren:
*[[Jean-Jacques Willmar]], de latere [[Lijst van premiers van Luxemburg|President van de Raad]] (dat wil zeggen [[Premier (regeringsleider)|premier]]) van [[Luxemburg (land)|Luxemburg]],
*Étienne Willmar en
Regel 9:
 
Jean-Pierre Willmar trouwde met Marie-Françoise Visschers (1802-1837) en in tweede huwelijk met Christine Avack (1810-1868). Hij kreeg een zoon en een dochter uit het eerste huwelijk en een zoon uit het tweede huwelijk.
 
==Militair==
Willmar werd [[ingenieur]] en [[militair]], na studies aan de EcoleÉcole Polytechnique in Parijs (1809-1811) en aan de EcoleÉcole d'Application in Metz (1811-1813).
 
Doorheen de verschillende regimes, doorliep hij een militaire carrière, met een onderbreking onder het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]], tijdens deewelkedewelke hij ingenieur was bij het ministerie van Publieke Werken:
* 1811: onderluitenant bij de Genie,
* 1813: luitenant en kapitainkapitein,
* 1817: ingenieur eerste klas Bruggen en Wegen,
* 1825: hoofdingenieur Brugge en Wegen,
Regel 23 ⟶ 24:
* 1834: directeur van de fortificaties,
* 1834: generaal-majoor,
* 1840: vleugeladjudant van de Koningkoning,
* 1847: luitenant-generaal in het reservekader.
 
==Politiek==
Jean-Pierre, Étienne en Leonard namen deel aan de [[Belgische Revolutie]], terwijl vader Jean-Georges Willmar en Jean-Jacques [[Orangisme (Luxemburg)|Oranjegezind]] bleven.
Regel 35 ⟶ 37:
 
In 1846 werd hij in de Belgische erfelijke adel opgenomen met een bij eerstgeboorte overdraaagbare baronstitel. Hij had twee zoons, die echter zonder nageslacht bleven, zodat de familie is uitgestorven.
 
==Literatuur==
* Jacques-Robert LECONTE, ''Jean-Pierre Willmar'', in: Biographie nationale de Belgique, t. XXXIII, Brussel, 1965-1966, col. 747-750.
* Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), ''Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques'', Brussel, 1996.
 
==Voetnota==
{{References}}