Versie van 16 mrt 2013 04:21 bewerken Addbot (overleg \| bijdragen) 914.850 bewerkingen k Robot: Verplaatsing van 9 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q233505 ← Oudere bewerking		Versie van 18 aug 2013 12:35 bewerken ongedaan maken RomaineBot (overleg \| bijdragen) bots, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 1.627.994 bewerkingen k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix Nieuwere bewerking →
Regel 1: {{Infobox militair conflict \| conflict= Tweede Barbarijse Oorlog \| ~~image~~afbeelding = \| onderschrift = ~~\| caption=~~ \| date= \| place=[[Middellandse Zeegebied]] Regel 15: \| casualties2=53 doden,<br />486 gevangenen }} De '''Tweede Barbarijse Oorlog''' – ook bekend als de '''Algerijnse oorlog''' - had plaats in 1815 tussen de [[Verenigde Staten]] en de [[Barbarije\|Barbarijse provincies]] van het [[Ottomaanse Rijk]], namelijk [[Algiers]], [[Tripoli (stad in Libië)\|Tripoli]] en [[Tunis]]. De oorlog leidde ertoe dat de Verenigde Staten geen geld meer hoefden te betalen aan de Barbarijse piraten. Ook betekende het, mede dankzij de inzet van [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland\|Groot-Brittannië]] en [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden\|Nederland]] in het jaar daarop, het einde van de piraterij in de regio. ==Aanloop== Regel 21: ==Oorlog== [[~~Afbeelding~~Bestand:StephenDecatur.jpeg\|thumb~~\|rechts~~\| Stephen Decatur]] De Verenigde Staten weigerden ook een financiële bijdrage te leveren aan de piraten, met als tegenprestatie dat zij Amerikaanse schepen met rust zouden laten. Omar Bashaw, de [[Bei\|Bei van Algiers]], verklaarde in 1815 de oorlog aan de Verenigde Staten. Dat land was intussen weer herstellende van de [[Oorlog van 1812]]. Het [[Amerikaanse Congres]] ging er op 3 maart 1815 mee akkoord om een vloot naar het gebied te sturen. Onder leiding van [[Stephen Decatur]] en [[William Bainbridge]], beide veteranen van de Eerste Barbarijse Oorlog, vertrok er een tiental schepen richting [[Noord-Afrika]]. De eerste schepen vertrokken onder leiding van Decatur op 20 mei. Bainbridge vertrok pas op 1 juli. Regel 32: ==Nasleep== [[Bestand:Martinus Schouman - Het bombardement van Algiers.jpg\|thumb\|300px\|''Het bombardement van Algiers'', 1823, [[Martinus Schouman]]]] Groot-Brittannië ondernam begin 1816 een diplomatieke missie richting Algiers, Tunis en Tripoli om de Beis er van te overtuigen te stoppen met de piraterij en de christelijke slaven vrij te laten. De Beis van Tunis en Tripoli gingen akkoord zonder tegenstribbeling. De Bei van Algiers verzette zich echter, maar leek uiteindelijk toch akkoord te gaan. [[Edward Pellew]], burggraaf van Exmouth, het hoofd van de missie, leefde onder de gedachte dat hij een verdrag gesloten had en keerde terug naar Engeland. Kort nadat het verdrag echter was gesloten, vermoordden Algerijnse troepen 200 [[Corsica\|Corsicaanse]], [[Sicilië\|Siciliaanse]] en [[Sardinië\|Sardinische]] vissers die onder Britse bescherming stonden. Dit leidde tot grote woede in Groot-Brittannië en Europa en Exmouths missie werd gezien als een mislukking. Exmouth keerde daarom terug naar Algiers met een vijftal Britse linieschepen en een zestal Nederlandse fregatten. Op 27 augustus 1816 begon een negen uur durend [[Bombardementen op Algiers\|bombardement op Algiers]]. Dat leidde tot grote beschadigingen aan de stad en het leger van de Bei. Exmouth waarschuwde dat het bombardement de volgende dag door zou gaan als de Bei niet akkoord ging. De Bei realiseerde zich niet dat Exmouth blufte, omdat alle munitie de eerste dag al verschoten was. Hij ging akkoord en op 24 september 1816 werd er een akkoord gesloten. Er werden 1.083 christelijke slaven vrijgelaten, onder wie de Britse consul.

Tweede Barbarijse Oorlog: verschil tussen versies