Ryan Lochte: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 19:
| OS = {{0}}5x {{goud}} - 3x {{zilver}} - 3x {{brons}}
| PS =
| WK =
| WK kb = 20x {{goud}} - 6x {{zilver}} - 4x {{brons}}
| EK =
Regel 51:
Tijdens de [[Olympische Zomerspelen 2012]] in Londen veroverde Lochte de gouden medaille bij het onderdeel [[Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012 – 400 meter wisselslag mannen|400m wisselslag]]. Bij het estafetteonderdeel [[Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012 – 4x100 meter vrije slag mannen|4x 100m vrije slag]] won Lochte samen met [[Michael Phelps]], [[Cullen Jones]] en [[Nathan Adrian]] de zilveren medaille. In de laatste 50m werd de leidende positie verloren aan het Franse team die de gouden medaille wonnen. Op de derde dag viel hij buiten de prijzen met een vierde plaats op de [[Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012 – 200 meter vrije slag mannen|200 meter vrije slag]]. Op de [[Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012 – 4x200 meter vrije slag mannen|4x200m vrije slag]] kon Lochte zich verzekeren van een tweede gouden medaille op de Spelen. De Amerikaanse estafetteploeg met Lochte, [[Conor Dwyer]], [[Ricky Berens]] en [[Michael Phelps]] bouwde al vroeg in de wedstrijd een voorsprong uit op de rechtstreekse concurrenten, won de wedstrijd met een tijd onder de zeven minuten en nam zo weerwraak op het Franse estafetteteam voor het verlies van de gouden medaille in de [[Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012 – 4x100 meter vrije slag mannen|4x 100m vrije slag]]. Op de zesde dag van het toernooi zwom Lochte zijn laatste twee finales, slechts 30 minuten na elkaar. Eerst werd hij verrassend derde op de [[Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012 – 200 meter rugslag mannen|200 meter rugslag]], het nummer waarop hij zijn titel verdedigde. Vervolgens won hij zilver op de [[Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012 – 200 meter wisselslag mannen|200 meter wisselslag]]. Dit betekende dat hij voor de derde Spelen op rij een medaille won op dit onderdeel. Lochte sloot het toernooi af met 5 medailles, waaronder 2 gouden. Op de [[wereldkampioenschappen kortebaanzwemmen 2012]] in [[Istanboel]] werd de Amerikaan wereldkampioen op de 200 meter vrije slag en de 100 en 200 meter wisselslag, daarnaast veroverde hij de zilveren medaille op de 200 meter rugslag en de bronzen medaille op de 100 meter vlinderslag. Op de 4x100 meter vrije slag veroverde hij samen met [[Anthony Ervin]], [[Jimmy Feigen]] en Matt Grevers de wereldtitel, samen met Conor Dwyer, [[Michael Klueh]] en [[Matt McLean]] werd hij wereldkampioen op de 4x200 meter vrije slag. Op de 4x100 meter wisselslag legde hij samen met Matt Grevers, [[Kevin Cordes]] en [[Thomas Shields]] beslag op de wereldtitel.
Op de [[wereldkampioenschappen zwemmen 2013]] in [[Barcelona (Spanje)|Barcelona]] veroverde Lochte drie wereldtitels, waarvan twee op individuele onderdelen: de 200 meter rugslag en de 200 meter wisselslag. De vijfde titel behaalde hij samen met Conor Dwyer, [[Charlie Houchin]] en Ricky Berens op de 4x200 meter vrije slag estafette. Dit was zijn vijfde wereldtitel op deze estafette op rij (na 2005, 2007, 2009 en 2011), meteen ook de eerste zwemmer die hierin slaagde. Verder won hij nog een zilveren medaille op de 4x100 meter vrije slag, aan de zijde van Nathan Adrian, Anthony Ervin en Jimmy Feigen. Op de 200 meter vrije slag slaagde Lochte er niet in om zijn titel te verlengen. In de finale eindigde hij op een vierde plaats.
== Belangrijkste resultaten ==
Regel 85 ⟶ 87:
== Persoonlijke records ==
''(bijgewerkt tot en met
{{BeginKolommen}}
;Kortebaan
Regel 132 ⟶ 134:
|align=right| 200m rugslag || align=right| 1.52,96 || 29 juli 2011 || Shanghai
|-
|align=right| 100m vlinderslag || align=right| 51,
|-
|align=right| 200m wisselslag || align=right| 1.54,00 || 28 juli 2011 || Shanghai
| |||