George Kennan: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
DruDebby (overleg | bijdragen)
DruDebby (overleg | bijdragen)
Regel 17:
Gedurende de oorlog vertegenwoordigde Kennan de VS in [[Portugal]] en was hij lid van de European Advisory Commission. In [[1944]] keerde hij terug naar de ambassade in Moskou.
 
In 1947 werd Kennan door minister van Buitenlandse Zaken [[George C. Marshall]] aangesteld als hoofd beleidsplanning van het State Department. In deze rol was Kennan bedenker en pleitbezorger van de [[containment-politiek]] – zijn bekendste weergave van dit idee is waarschijnlijk het anoniem geschreven artikel ''"The Sources of Soviet Conduct"'' (beter bekend als het ''[[X-artikel]]'', dat hij al in juli 1944 geschreven had als geheim diplomatiek telegram) in de editie van ''Foreign Affairs'' van juli 1947. Hierin combineerde hij een traditioneel neurotisch Russisch wereldbeeld, verhevigd door oriëntaalse geheimhouderij en de communistische ideologie om het buitenlandse beleid van de Sovjet-Unie te verklaren. De door hem aanbevolen houding van het Westen na de nederlaag van [[nazi-Duitsland]] hield in dat een status -quo moest worden gehandhaafd tot het regime zou bijdraaien. In 1952 werd hij aangesteld als ambassadeur voor de Sovjet-Unie, maar in oktober werd hij teruggeroepen nadat hij in Berlijn een diplomatieke rel had veroorzaakt met een weinig diplomatieke vergelijking van zijn positie als diplomaat in 1940 in Berlijn met de manier waarop hij in 1952 in Moskou in de gaten werd gehouden. Bovendien werd hij door de [[Sovjet-Unie]] [[persona non grata]] verklaard.
 
Kennan verliet in 1953 het State Department en ging werken voor het Institute for Advanced Study te [[Princeton (New Jersey)|Princeton]], New Jersey, (waar toen ook [[Albert Einstein]] en [[John von Neumann]] werkten en [[Robert Oppenheimer]] directeur was). Hij betreurde later dat zijn aanbevelingen over 'containment' te eenzijdig militair waren uitgelegd. Hij bleef in Princeton tot aan zijn pensioen, met een korte onderbreking in de periode 1961-63 toen hij ambassadeur in [[Joegoslavië]] was. In deze tijd kreeg hij bekendheid met een aantal boeken en artikelen, waaronder ''Russia Leaves the War'' en ''Memoirs'' (voor beide kreeg hij de [[Pulitzer-prijs]]).