Witness for the Prosecution (1957): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 18 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q196977
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 81:
Een andere ingreep was de toevoeging van de scène waarbij Christine in een flashback is te zien als ze optreed voor de Britse troepen in Duitsland. Er ontstaat een gevecht en de lange broek van Christine verliest een van de pijpen. Niet alleen fungeerde deze scène als onderbreking van de scènes in de rechtzaal, het gaf Wilder ook het excuus om Dietrich te laten zingen en één van haar beroemde benen te laten zien. De naam van Romaine Vole uit het toneelstuk werd door Wilder gewijzigd in Christine Vole.
 
==CastingActeurs==
===Leonard Vole===
Producent Arthur Hornblow jr. en regisseur Billy Wilder wilden graag [[William Holden]] voor de role van Leonard Vole. Holden was niet niet beschikbaar, waarna Tyrone Power werd gevraagd. Power weigerde de rol en vervolgens werden [[Gene Kelly]], [[Kirk Douglas]], [[Glenn Ford]], [[Jack Lemmon]], en een nog jionge en onbekende [[Roger Moore]] overwogen. Uiteindelijk wilde Wilder toch Tyrone Power. De acteur liet zich overhalen met een salaris van 300.000 dollar en de verzekering dat hij hetzelfde bedrag zou krijgen voor zijn rol in [[Solomon and Sheba]] (1959). Tragisch genoeg zou Power overlijden aan een hartaanval tijdens de opnamen van laatsgenoemde film en worden vervangen door [[Yul Brunner]]
 
===Christine Vole===
Marlene Dietrich had Billy Wilder overgehaald de regie van de film op zich te nemen. Ze was er van overtuigd dat Wilder haar zou casteninzetten als Christine Vole en daar had ze gelijk in. Ondanks het feit dat de studio [[Ava Gardner]] en [[Rita Hayworth]] naar voren schoof, koos Wilder toch voor Dietrich. Gardner die graag met Wilder had willen werken, was hevig teleurgesteld.
 
==Productie==
Regel 96:
 
===Ontspannen sfeer===
De opnamen verliepen in een ontspannen sfeer. Wilder kon goed opschieten met de acteurs en was bijzonder gesteld op Charles Laughton en Marlene Dietrich. Hoewel Laughton niet altijd een makkelijk acteur was om mee te werken, hij had zo zijn wisselende stemmingen, ging het goed tussen hem en Wilder. De laatste ontdekste dat de Britse acteur juist erg behulpzaam kon zijn. Toen tijdens de opnamen alleen de reactie van de jury gefilmd hoefde te worden, was de rest van de castfilmploeg niet op de set. De assistent-regisseur zou de tekst van de rechter, Christine, Robarts, de aanklager voorlezen, waarop de juryleden moesten reageren. Laughton bood aan om de teksten voor te lezen, waarna Wilder en de filmploeg werden getracteerd op Laughton op zijn best. De acteur las met zoveel vuur de tekst voor van alle rollen, dat Wilder vanaf dat moment Laughton beschouwde als de grootste acteur alles tijden.
 
===Hartaanval===