Latijns-Amerikaanse literatuur: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→19de-eeuwse literatuur: "de brandende kwestie"', Sin rumbo |
|||
Regel 13:
== 19de-eeuwse literatuur ==
De 19de eeuw was een periode waarin romans in de [[romantiek (stroming)|romantische]] of [[naturalisme (literatuur)|naturalistische]] traditie trachtten in te spelen op een gevoel van nationale trots. Ze concentreerden zich vooral op wat toen als een belangrijke kwestie werd ervaren: de grens tussen beschaving en barbarij. Auteurs die deze thematiek behandelden waren onder meer de Argentijnse [[Domingo Faustino Sarmiento]] met zijn ''[[Facundo]]'' (1845), de Colombiaan [[Jorge Isaacs]] met ''[[María (roman)|María]]'', de Ecuadoraan [[Juan León Mera]] met ''[[Cumandá (roman)|Cumandá]]'' (1879) en de Braziliaan [[Euclides da Cunha (schrijver)|Euclides da Cunha]] met ''[[Os Sertões]]'' (1902). Deze werken vormen nog steeds de grondslag en nationale [[Literaire canon|canon]] van Spaanssprekende landen, die ook in hun schoolcurricula zijn terug te vinden. Een andere exponent van de 19de-eeuwse Latijns-Amerikaanse literatuur is [[José Hernández]] met zijn episch gedicht ''[[Martín Fierro]]'' (1872). Het verhaal van een arme [[gaucho]] die wordt opgeroepen om te gaan vechten aan de "frontier" tegen de indianen is een voorbeeld van de "[[gauchesque]]", een Argentijns [[poëzie]]genre dat het leven van de gaucho's als thema kiest.
Het naturalisme kreeg in Spaanstalig Amerika voet aan de grond in de jaren 1880. In 1880 had de Franse romancier [[Émile Zola]] "Le roman experimental" gepubliceerd, een manifest voor het literaire naturalisme dat hij reeds tijdens de jaren 1870 had uitgeoefend. Zola ijverde voor een meer wetenschappelijke aanpak van het metier van romanschrijver. In Spaanstalige katholieke landen gaf dit aanleiding tot ''"de brandende kwestie"'', zo genoemd nadat gravin [[Emilia Pardo Bazán]] een reeks essays met de titel ''La cuestión palpitante'' had gewijd aan het debat over de verspreiding van het Franse naturalisme.
Waarschijnlijk is ''Sin rumbo'' (Doelloos ronddwalen) uit 1885 door de [[Argentinië|Argentijn]] [[Eugenio Cambaceres]] (1843-1889) de bekendste naturalistische roman uit Latijns-Amerika. In sommige opzichten hanteert Cambaceres in dit werk een zachtere vorm van het Franse model van naturalisme, hoewel er ook scènes in voorkomen van ongewone wreedheid en geweld.
== Modernismo ==
| |||