Dood van koning Boudewijn: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
lidwoord ontvet
Dqfn13 (overleg | bijdragen)
Paleis is het gebouw, anders had volledige naam gemoeten, minister en koning zijn geen titels, maar functies dus kleine letters. Refs horen achter de punt.
Regel 2:
De '''dood van koning Boudewijn''' op [[31 juli]] [[1993]] was een ingrijpende gebeurtenis in de [[Belgische monarchie]].
 
[[Boudewijn I van België|Boudewijn]] was een bekend hartpatiënt, die invoor hetzijn verledendood al een paar ingrepen had moeten ondergaan. Het laatste publieke optreden van de koning was op de [[Nationale feestdag van België]] in 1993, voordat hij samen met dezijn koninginvrouw op reis ging naar hun buitenverblijf in [[Motril]] (Spanje) zoals elk jaar het geval was. Daar overleed de koning ten gevolge van een [[hartstilstand]] op 62-jarige leeftijd. Het stoffelijk overschot werd teruggebracht naar het [[kasteel van Laken|Koninklijk Paleis]] te [[Laken (België)|Laken]].
 
De dood van de koning zorgde voor een grote volkstoeloop naar het Paleispaleis om hetde opgebaardelaatste lichaameer te begroetenbewijzen: vele tienduizenden mensen stonden uren in de rij .<ref>[http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=nbra31072003_007 Nieuwsblad.be]</ref>. Daarbij werd het [[Rode Kruis]] ingeschakeld om de wachtende mensen bij te staan en water aan te reiken omwille van de grote hitte tijdens deze augustusdagen.
 
==Zaterdag 31 juli==
Regel 16:
 
Midden in de nacht werden alle Spaanse radio- en televisieprogramma's onderbroken.
In Spanje werden vele extra nieuwsbulletins gebracht en ook in de Belgische media werd het bericht vanaf ongeveer middernacht gebracht .<ref>[http://web.archive.org/web/20061009103254/http://www.radio1.be/radio1_master/programmas/dwg/r1_dwg_dezomervan/index.html nieuwsbericht op Radio 1]</ref>. De Belgen waren nog niet op de hoogte. Velen zouden het nieuws pas 's ochtends vernemen.
 
Om middernacht kwam het kabinet in spoedzitting bijeen., Daardaar deelde de premier de dood van de koning mee. De laatste keer dat een regerend koning der Belgen was overleden dateerde van de dood van [[Albert I van België|Albert I]] in 1934 ([[Leopold III van België|Leopold III]] had in 1951 troonsafstand gedaan naar aanleiding van de [[Koningskwestie]]). Op de spoedzitting van het kabinet werd vastgesteld dat de constitutionele opvolger prins Albert was. Premier Dehaene, de kabinetschef en de [[Lijst van Belgische ministers van Justitie|Ministerminister van Justitie]] vertrokken vervolgens onmiddellijk naar Motril, waar zij het overlijden van de Koningkoning officieel moesten vaststellen. Vandaar vlogen ze naar Frankrijk voor een ontmoeting met prins Albert. Nadien kon de premier een plechtige aankondiging doen voor de media naar aanleiding van het overlijden van de koning. In zijn toespraak maakte de premier Boudewijns dood bekend en kondigde de opvolging aan door zijn broer Albert.
 
Op vele plaatsen in België werden de vlaggen halfstok gehesen en werden [[mis]]sen opgedragen ter nagedachtenis van de koning. Alle media stelden hun programma's bij in het teken van het overlijden. Het Spaanse vorstenpaar begeleidde de koning op zijn laatste tocht in Spanje tot aan het vliegtuig.
Regel 30:
 
==Zaterdag 7 augustus==
Op zaterdag 7 augustus vond de uitvaart plaats. Vanuit het [[Koninklijk Paleis van Brussel|Koninklijk Paleis]] te Brussel werd de kist met het stoffelijk overschot van de koning op een [[affuit]] geplaatst en op het plein voor het paleis gezet. Na het blazen van de [[Last Post]] werd een speciale versie van de [[Brabançonne (volkslied)|Brabançonne]] gespeeld, van zeer traag, oplopend naar het gewone marstempo. Vervolgens trok de rouwstoet naar de [[Kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele]] waar de uitvaartplechtigheid plaatsvond.
 
Vele staatshoofden en regeringsleiders brachten persoonlijk een laatste groet. [[Paus Johannes Paulus II]] stuurde een boodschap die door [[Godfried Danneels|Kardinaal Danneels]] werd voorgelezen tijdens de kerkelijke dienst. Vanuit [[Congo-Kinshasa|Congo]] waren enkel een paar [[Kardinaal (geestelijke)|kardinalen]] en [[aartsbisschop]]pen aanwezig; [[Mobutu Sese Seko|Mobutu]] was ''[[persona non grata]]'' in België. Zeer bijzonder was de aanwezigheid van regerend vorstin [[Elizabeth II van het Verenigd Koninkrijk]]; om veiligheidsredenen betrad en verliet zij de kerk via een zijingang.
 
Koningin Fabiola was in het wit gekleed en de dienst droeg duidelijk haar stempel. [[José van Dam]] en [[Will Tura]] (met een bewerking van zijn "Hoop Doet Leven") zongen er, terwijl een paar getuigenissen werden voorgelezen betreffende problemen die de koning nauw ter harte lagen. Ook het ''Bist du bei mir'' van [[Johann_Sebastian_BachJohann Sebastian Bach|Bach]] werd gezongen, wat eerder buiten door een militaire kapel werd gespeeld bij aankomst van de kist bij de kerk.
 
Zoals ook de dagen ervoor gebeurde, werd er spontaan [[applaus| geapplaudisseerd]] op het moment dat de koningin de kerk verliet. Het applaudisseren vooraf en tijdens een uitvaart was een fenomeen dat niet eerder plaats vond{{Bron?|Misschiennog niet gewoon was, maarlater nietgebeurde eerderhet isook zobij absoluut.|2011|08|30}},andere maar nadien wereldwijd gevolgd is,uitvaarten zoals tijdens de [[Dood van Diana Frances Spencer|uitvaart van Diana, prinses van Wales]] en [[Pim Fortuyn]].
 
Nadien werd het stoffelijk overschot van de koning bijgezet in de [[Crypte van Laken]], naast zijn voorgangers.