Apostolisch Paleis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bart Versieck (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 14:
Wanneer de paus gedurende de maanden juli en augustus in zijn zomer[[residentie]] te [[Castel Gandolfo]] verblijft, heeft ook dat gebouw de status van Apostolisch Paleis.
 
Tot aan de val van de [[Kerkelijke Staat]] in 1870 fungeerde het in 1583 gebouwde [[Palazzo del Quirinale]] als de pauselijke zomerresidentie. Hoewel gelegen in het centrum van Rome, was het hier, op een begroeide heuvel, toch aangenamer dan in het Vaticaan. Sommige pausen, zoals [[paus Benedictus XIV]] (1740-1758), resideerden hier gedurende hun gehele [[pontificaat]].<ref>"Pracht en Praal van de Paus, schatten uit het Vaticaan", uitg. Ludion/Museum Catharijneconvent, Utrecht, 2003, p. 53</ref> Sinds 1929 is het pauselijk zomerverblijf in [[Castel Gandolfo]].
 
[[Bestand:Последний_выход_папы_Иоанна_Павла_II_к_скаутам_Италии.JPG|thumb|center|600px|Links van de [[Vaticaanse Obelisk]] de [[Sint-Pietersbasiliek]] en rechts daarvan, boven de colonnades van Bernini, het Apostolisch Paleis]]
Regel 262:
Na het overlijden van een paus wordt het pauselijk appartement verzegeld door de [[Camerlengo]], om pas weer te worden geopend voor de nieuwe paus.
 
Tijdens het pontificaat van paus Johannes Paulus II hadden Joseph kardinaal Ratzinger, [[Eduardo Martínez Somalo|Eduardo Martínez kardinaal Somalo]] en [[Carlo Maria Martini|Carlo Maria kardinaal Martini]], alsmede [[monseigneur|mgr.]] [[Stanisław Dziwisz]] als pauselijk privésecretaris hun eigen woonruimtes in het Apostolisch Paleis. Tenslotte heeft ook mgr. [[Karel Kasteel]] als deken van de Apostolische Kamer hier zijn woning. Paus Franciscus heeft aangegeven dat hij niet in het Pauselijk Paleis wil wonen, maar in een eenvoudig verblijf :, namelijk het [[Casa Santa Marta]].
 
== Externe links ==
Regel 271:
{{Commonscat|Apostolic Palace|Apostolisch paleis}}
{{Appendix|alles|
{{referencesReferences}}
---
* F. Mayer e.a., "Vatikan, Kleinstaat Weltkirche", uitg. Orell Füsseli, Zürich, 1979.