TIA: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
meer encyclopedisch
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 20:
De verschijnselen hangen af van het getroffen deel van het brein. Vaak een tijdelijke verlamming van een lichaamsdeel of gelaatshelft, of een onvermogen te spreken of taal te begrijpen.
 
Hoewel een TIA op zichzelf weinig ernstige gevolgen heeft is het een belangrijke voorspeller is voor het optreden van een ernstigere beroerte. Het is belangrijk om de bestaande [[risicofactor]]en zo veel mogelijk aan te pakken, en dat wil zeggen stoppen met [[roken (tabak)|roken]] (verreweg de grootste winst is hiermee te halen), een eventueel te hoge bloeddruk reguleren, eventuele [[Diabetes mellitus|suikerziekte]] zo goed mogelijk behandelen, [[cholesterol]] verlagen, en de aggregatie van [[bloedplaatje]]s remmen. Als dit allemaal lukt is de kans op herhaling of op een grotere beroerte flink verlaagd (maar nog steeds flink hoger dan bij de gezonde bevolking).
 
Tia's ontstaan meestal bij mensen met [[bloeddruk|hoge bloeddruk]] en tekenen van [[atheromatose]]. De meeste zijn waarschijnlijk het gevolg van kleine stolseltjes die van atherosclerotische plaques loskomen, stroomafwaarts spoelen en vastlopen in een vaatje met een kleinere diameter alvorens op te lossen. Sommige embolieën komen uit het hart, andere uit de [[Arteria carotis|halsslagader]]. Het is zinvol om te controleren of er misschien [[hartritmestoornis|boezemfibrilleren]] bestaat, waar dan soms wat aan gedaan kan worden, en of er een belangrijke obstructie van de halsslagader bestaat die soms kan worden geopereerd.