Suppletie (taalkunde): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 7:
== Voorbeelden ==
* In het [[Nederlands]] en de meeste andere talen is het belangrijkste voorbeeld van suppletie de vervoeging van het werkwoord ''[[wikt:zijn#Werkwoord|zijn]]'', waarin de [[stam (taalkunde)|stammen]] van drie verschillende werkwoorden voorkomen. Er zijn nog steeds twee infinitieven: ''zijn'' en ''[[wikt:wezen|wezen]]''. Een derde werkwoord heeft nog de vormen ''ben'' en ''bent''; [[cognaat (taalkunde)|cognaten]] hiervan in andere [[Indo-Europese talen]] zijn bijv. het [[Engels]]e ''[[wikt:to be|to be]]'', het [[Pools]]e ''[[wikt:być|być]]'', het [[Latijn]]se ''[[wikt:fui|fui]]'' en het [[Grieks]]e ''[[wikt:φύω|φύω]].
*# zijn, zij, zijnde, zijt
*# wezen, geweest, gewezen, was, waren, waart (De afwisseling z-r komt ook voor in werkwoorden als vriezen-vroor en verliezen-verloor - dit is van oorsprong hetzelfde werkwoord)
*# ben, bent
*# is
* Een ander voorbeeld zijn enkele Nederlandse [[trappen van vergelijking]]: ''goed- beter - best'', ''veel - meer - meest''. Dit is ook zo in de meeste andere [[Germaanse talen|Germaanse]], [[Romaanse talen|Romaanse]] en [[Slavische talen]] (bijvoorbeeld het Engelse ''good-better-best'' en ''bad-worse-worst'')
* Het volgende voorbeeld toont de suppletie in de vervoeging van ''gaan'' in enkele Romaanse talen. Deze vervoeging is afgeleid van niet minder dan vier verschillende [[Latijn]]se werkwoorden:
:{| class="wikitable"
| |||