Turbolader: verschil tussen versies

Het nadeel van deze superchargers was dat ze nogal onbetrouwbaar waren en dat ze veel vermogen vroegen. Bij lage snelheid gaven ze weinig [[Druk (grootheid)|druk]], zodat het rendement bij lage toerentallen flink terugliep. Ook was er veel [[wrijving]] van de twee [[tandwiel]]en, en dus meer [[slijtage]]. Dit wordt wel eens verminderd door vlakbij de inlaat van de Roots een [[olievernevelaar]] te plaatsen.{{Bron?||2010|08|07}} Het principe is eenvoudig, twee “tandwielen” die in elkaar lopen. Het gaat hierbij om een lang uitgerekt tandwiel met weinig tanden. Er bevonden zich hooguit zes tanden (ook wel lobben genoemd). Deze zitten in een behuizing opgesloten. Eén van de tandwielen wordt aangedreven door de [[krukas]]. En zo zal er dus een pompende werking ontstaan. De lucht wordt aangezogen en samengeperst in de inlaat. Een groot voordeel is dat dit systeem al werkt bij stationair draaiende motor. Dus ideaal voor [[tweetaktmotor|tweetakt]]diesels. En door middel van een [[koppeling (aandrijving)|elektromagneetkoppeling]] kan men de Roots zowel in als uitschakelen. Deze supercharger wordt nu nog steeds veel gebruikt vooral bij [[dragster]]s en Amerikaanse [[Hot Rod]]'s. Intussen is er qua techniek ook veel verbeterd.

 

 

== Turbocharger ==