Sybold van Ravesteyn: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Wutsje (overleg | bijdragen)
+/- (re wikilinks zie Help:Gebruik van links#Wanneer is een link functioneel?; één boekomslag maakt hem nog geen boekbandontwerper)
Regel 2:
[[Afbeelding:Rotterdam_Centraal_2.jpg|thumb|right|250px|Rotterdam: [[Rotterdam Centraal|Centraal Station]]]]
 
'''Sybold van Ravesteyn''', geboren als ''Sijbold van Ravesteijn'' ([[Rotterdam]], [[18 februari]] [[1889]] - [[Laren (Noord-Holland)]], [[23 november]] [[1983]]) was een [[Nederland]]seNederlandse [[architect]].
 
== Leven en werk ==
Sybold van Ravesteyn had een grote kennis van [[gewapend beton]]. In het begin leek hij een aanhanger van het [[Nieuwe Bouwen]], maar hij begon meer en meer te experimenteren met [[barokke architectuur|barokke]] krullen en andere ronde vormen. In [[Utrecht (stad)|Utrecht]] ontwierp Van Ravesteyn rond 1932 aan de [[Prins Hendriklaan (Utrecht)|Prins Hendriklaan]] 112 voor zichzelf en zijn gezin een woonhuis dat nog gebaseerd was op het Nieuwe Bouwen. Na een reis naar [[Rome (stad)|Rome]] begon hij meer en meer van het [[modernisme]] af te wijken. Hij gebruikte almaar meer ornamenten en decoraties, bogen en krullen.
 
In [[1938]] ontwierp hij een neo-[[barokke architectuur|barokke]] uitbreiding voor [[schouwburg Kunstmin]] in [[Dordrecht (Nederland)|Dordrecht]]. Ook gebouw [[De Holland (Dordrecht)|De Holland]] aan de Burgemeester de Raadtsingel in Dordrecht werd door hem ontworpen. Een ander beroemd ontwerp van Van Ravesteyn is [[Diergaarde Blijdorp]] in [[Rotterdam]] (bouwjaar [[1939]]-[[1941]]). Van Ravesteyn is daarmee een van de weinige architecten ter wereld die een gehele [[dierentuin]] naar eigen inzicht heeft kunnen ontwerpen.
 
Verder heeft Van Ravesteyn door heel Nederland voor de [[Nederlandse Spoorwegen|NS]] stations en seinhuizen ontworpen, waarvan een groot aantal, waaronder de stationsgebouwen van [[Rotterdam Centraal]], [[Station Rotterdam Blaak|-Blaak]], [[Station Hofplein|-Hofplein]] en [[Station Rotterdam Zuid|-Zuid]] en [[Utrecht Centraal]] en [[Station 's-Hertogenbosch|'s-Hertogenbosch]] echter inmiddels is gesloopt. Dicht bij het station van [[Station Maastricht|Maastricht]] is echter nog altijd een recent gerestaureerd seinhuisje van Van Ravesteyn te bewonderen. Ook het [[station Rotterdam Noord]] en het gesloten station [[station Rotterdam Bergweg|Rotterdam Bergweg]] zijn nog aanwezig. Voorts zijn er nog stationsgebouwen van Van Ravesteyn te zien te [[Station Roosendaal|Roosendaal]] ([[1949]]), [[Station Hoek van Holland Haven|Hoek van Holland Haven]] ([[1950]]), [[Station Vlissingen|Vlissingen]] ([[1950]]) en [[Station Nijmegen|Nijmegen]] ([[1954]]).
 
Van Ravesteyn was naast architect ook meubel- en interieurontwerper. Een bewijs voor zijn internationale roem vormt het feit dat hij in 1925 een ruimte in de [[villa Noailles]] in het Zuid-Franse [[Hyères]] van een van de destijds grootste Franse architecten, [[Robert Mallet-Stevens]], mocht ontwerpen. Voor ''[[De Gemeenschap]]'' ontwierp hij onder meer de [[Omslag|boekband]] ''Zuid Zuid West''.
 
Van Ravesteyn overleed in 1983 in het [[Rosa Spierhuis]] in Laren.
 
== Zie ook ==
*[[:Categorie:Bouwwerk van Sybold van Ravesteyn|BouwwerkBouwwerken van Sybold van Ravesteyn]]
*[[Centraal Museum]]
*[[:Categorie:Bouwwerk van Sybold van Ravesteyn|Bouwwerk van Sybold van Ravesteyn]]
*[[Lijst van Nederlandse architecten]]
 
Regel 28:
*Monique Teunissen, 'Mysteries van Villa Noailles in Hyères blijven fascineren. Kunstorkaan', Holland Côte d'Azur Magazine, De Nederlandse Club, 24ste Jaargang n°2, pp. 26-28
}}
{{commonscatCommonscat|Sybold van Ravesteyn}}
 
[[Categorie:Nederlands architect|Ravesteyn, Sybold van]]
[[Categorie:Nederlands boekbandontwerper|Ravesteyn, Sybold van]]