Versie van 22 jun 2013 08:50 bewerken J.Grandgagnage (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 46.327 bewerkingen Defaultsort ← Oudere bewerking		Versie van 14 jul 2013 16:12 bewerken ongedaan maken Jarune (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 50.353 bewerkingen k WPCleaner v1.27 - Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee! - Tragedie, 1 to be fixed - Le Mans / Opgelost met behulp van WP:CW - Code 064: Link gelijk aan linktekst Nieuwere bewerking →
Regel 4: Garnier werkte aan de vernieuwing van het Franse theater door imitatie van de ouden, en schreef zowel Romeinse tragedies (op de wijze van Seneca) als Griekse treurspelen. Drie bekende Romeinse tragedies van hem zijn ''Porcie'', ''Cornélie'', en ''Marc-Antoine''. Voorbeelden van zijn Griekse tragedies (met een opeenstapeling van rampen en lyrische monologen) zijn ''Hippolyte'', ''La Troade'', en ''Antigone''. Zijn [[tragedie (toneel)\|tragedies]]s willen zowel opvoeden als ontroeren en draaien steeds om belangrijke, vaak actuele kwesties. ''Portia'' en ''Cornelia'' gaan over de beste vorm van politiek bestuur; ''Antigone'' over verzoening van orde en rechtvaardigheid; ''Marc-Antoine'' bezint zich over de rechten van koningen en of staatsbelang steeds de doorslag mag geven; ''La Troade'' en ''Les Juives'' behandelen [[Metafysica\|metafysische]] en morele vragen (het bestaan van het kwaad, de heerschappij van onrecht, het geloof in een rechtvaardige God). De laatste van zijn tragedies, ''Les Juives'' (1583) heeft als onderwerp de wraak van [[Nebukadnezar II\|Nebukadnezar]] na de opstand van Sédécie, koning van [[~~Jeruzalem \|~~Jeruzalem]]. Deze katholieke Bijbelse tragedie, die past in het culturele beleid van de [[contrareformatie]], is de meest succesvolle in zijn soort vóór [[Jean Racine]]s treurspel ''[[Athalie (Racine)\|Athalie]]'' dat in 1691 werd gepubliceerd. Na zijn periode met Romeinse en Griekse tragedies initieert Garnier met ''Bradamante'' in 1582 het genre van de tragikomedie in Frankrijk. Het onderwerp ontleent hij aan [[Ludovico Ariosto\|Ariosto's]] ''[[Orlando Furioso]]''; hij wijkt echter af van van zijn Italiaans model door zich minder te richten op wonderlijke episoden en meer aandacht te tonen voor de psychologie van zijn personages. Het genre van de tragikomedie, waarvan Robert Garnier in Frankrijk een pionier was, zou heel populair worden in de eerste helft van de zeventiende eeuw.

Robert Garnier: verschil tussen versies