Basklarinet: verschil tussen versies

* De basklarinet hoort tot de standaardbezetting van een modern [[harmonieorkest]].

* In muziek voor symfonieorkesten komt sinds eind negentiende eeuw regelmatig een basklarinetpartij voor. Deze partij wordt dan vaak ingevuld door één van de besklarinettisten, tenzij de basklarinet "doorlopend" aangewend wordt. Dan komt er een speler bij enkel voor dit instrument.

* Klarinettenkoren tellen altijd één of meer basklarinettisten, en zelfs nog lagere instrumenten.

 

Sinds de tweede helft van de [[20e eeuw]] heeft de basklarinet snel ingang gevonden als solo-instrument. Dit is te danken aan de inspanningen van eerst de Tsjech [[Josef Horák]], maar vooral door de Nederlandse virtuoos [[Harry Sparnaay]]. Hij schreef alle componisten die hij van naam kende een brief met een verzoek om een stuk voor hem te componeren. Naarmate steeds meer componisten uitvoeringen van dergelijke werken hoorden, kwamen er steeds meer bij, voor basklarinet solo, basklarinet met één of meer andere instrumenten en voor basklarinet(ten) in allerlei grotere combinaties. Onder anderen [[Iannis Xenakis]], [[Ton de Leeuw (componist)|Ton de Leeuw]], [[Jos Kunst]] en [[Luciano Berio]] hebben stukken voor het instrument geschreven. De Nederlandse componist [[Kees Vlak]] schreef een [[Concerto for Bass Clarinet (Vlak)|Concert voor basklarinet]] en harmonieorkest in 1982. [[Pierluigi Billone]] componeerde een werk voor twee basklarinetten: ''[[1+1=1]]''.<br>

Ook in de jazz is de basklarinet steeds vaker te horen. Pionier was [[Eric Dolphy]], later hebben [[David Murray (jazzmusicus)|David Murray]] en [[Louis Sclavis]] opmerkelijke concerten en platen geproduceerd op basklarinet.

 

[[Categorie:Klarinet]]