Nigel Mansell: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Hernoeming categorie |
k Toevoeging categorie |
||
Regel 14:
In [[1991]] keerde Mansell terug bij het team van Williams en moest hij door onnoemelijke pech (vooral in [[Canada]] en [[Portugal]] waar hij tweemaal uitviel terwijl hij de race leidde) de titel nog aan [[Ayrton Senna]] laten. Het daaropvolgende jaar 1992 behaalde hij de [[Lijst van wereldkampioenen Formule 1|wereldtitel Formule 1]] door het (toenmalige) record van 9 overwinningen te behalen. Ook haalde hij 14 keer de pole position op 16 wedstrijden. Dat record is pas na 19 jaar op [[12 november]] [[2011]] geëvenaard door [[Sebastian Vettel]] tijdens de kwalificatie van de GP van [[Abu Dhabi (stad)|Abu Dhabi]]. Vooral door het gedrag van [[Alain Prost]] die al vroeg in 1992 een contract voor 1993 tekende bij Williams en zijn veto stelde tegen hem, hield Mansell tijdens een druk bijgewoonde persconferentie vlak voor de Grand Prix van [[Italië]] de eer aan zichzelf en kondigde hij aan op het einde van het seizoen 1992 uit de Formule 1 te stappen. Minder dan één week later maakte hij reeds bekend dat hij getekend had voor het Newman-Haas team in de Amerikaanse [[Champ Car|CART]].
In [[1993]] maakte Mansell dus die overstap naar de [[Champ Car|CART]] races in de [[Verenigde Staten]] waar hij wederom zijn eerste race in [[Surfers Paradise]] ([[Australië (land)|Australië]]) won na vanuit pole position te zijn vertrokken. Vier andere overwinningen en een derde plaats bij de [[Indianapolis 500]] bezorgen hem de titel in dat jaar, de enige keer dat iemand gelijktijdig zowel Formule 1 kampioen als ''CART'' kampioen was.
In [[1994]] keerde Mansell voor vier races terug bij het team van Williams, als vervanger van [[Ayrton Senna]] die dat jaar verongelukte in de Grand Prix van [[San Marino]]. Teamgenoot was [[Damon Hill]], die in een felle titelstrijd was gewikkeld met [[Michael Schumacher]]. Door het uitvallen van deze beide rijders in de laatste Grand Prix won Mansell zowaar nog de seizoensfinale in [[Adelaide (Australië)|Adelaide]]. Michael Schumacher werd Formule 1 wereldkampioen.
Voor [[1995]] verkoos [[Frank Williams (autocoureur)|Frank Williams]] het jonge talent [[David Coulthard]] die al in 1994 een aantal races tweede rijder bij Williams was, boven de ervaren Mansell. Mansell kreeg echter wel een contract bij [[McLaren F1 (raceteam)|McLaren]], maar dat leidde niet tot het gewenste resultaat. De wagen was te krap voor hem, waarop het team besloot om in 33 dagen een compleet nieuwe monocoque te bouwen. Hierdoor diende hij voor de eerste twee races tijdelijk vervangen te worden door [[Mark Blundell]]. Uiteindelijk heeft Mansell maar 2 races gereden voor McLaren, vooral omdat de McLaren van 1995 helemaal niet voldeed.
Mansell reed nog enkele races na zijn succes in [[Champ Car|CART]]. In 1998 maakte hij een comeback in de racerij door een seizoen te rijden in het [[BTCC]] kampioenschap met een [[Ford Mondeo]]. In het jaar [[2005]] won hij de eerste race in de [[Grand Prix Masters]] serie in [[Circuit Kyalami|Kyalami]].
Regel 28:
[[Categorie:Formule 1-coureur|Mansell, Nigel]]
[[Categorie:Brits autocoureur]]
| |||