Markgraafschap Landsberg: verschil tussen versies

'''Landsberg''' was een markgraafschap binnen het [[Heilige Roomse Rijk]].

In 1263 slaagde markgraaf [[Hendrik III van Meißen]] er definitief in om Thüringen te verwerven. Hij bezat toen de volgende vier rijksvorstendommen:

* [[markgraafschap Meissen]]

* [[Diederik van Landsberg]] kreeg het nieuw gevormde markgraafschap Landsberg.

 

Het markgraafschap was in feite illegaal, omdat een nieuw vorstendom alleen door de koning kon geschieden. Deze illegale handeling werd mogelijk gemaakt door het ontbreken van een koning.

Het gebied lag tussen de rivieren [[Mulde]] en [[Saale (rivier)|Saale]] ten noorden en zuiden van [[Leipzig]]. Het was gevormd uit het westelijk deel van de Oostmark en delen van het markgraafschap Meissen.

 

Diederik van Landsberg werd na zijn dood in 1285 opgevolgd door zijn zoon [[Frederik Tuta]]. Na de dood van zijn grootvader in 1288 brak er een erfstrijd uit tussen Frederik Tuta en zijn neven [[Frederik I van Meißen]] en [[Diezmann]]. Het resultaat was dat Frederik Tutta en zijn oom Albrecht de Ontaarde de mark Meissen gemeenschappelijk gingen regeren en dat Diezman de Oostmark kreeg. Reeds in 1289 kocht Frederik Tutta het aandeel in Meissen van zijn oom. Hij deed dit met in beslag genomen, voor de kruistochten bestemd geld. In 1291 overleed Frederik Tutta door vergiftiging.

 

 

Het gebied vormde daarna geen administratieve eenheid meer. Het wapen en de titel bleven tot het eind van de monarchie in 1918.

 

[[categorie:historisch land in Duitsland|Landsberg]]