Secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie: verschil tussen versies

 

De '''secretaris-generaal van het Centraal Comité van de [[Communistische Partij van de Sovjet-Unie]]''' ([[Russisch]]: Генеральный секретарь ЦК КПСС) was de hoogste functionaris binnen die partij en ''de facto'' leider van [[Sovjet-Unie]]. Van [[1953]] tot [[1966]] werd hij '''eerste secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie''' genoemd.

 

De functie van secretaris-generaal werd in [[1922]] in opdracht van [[Vladimir Lenin]] gecreëerd om het [[Secretariaat van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie|Secretariaat van de Russische Communistische Partij]] (voorloper van de [[CPSU]]) te leiden. [[Jozef Stalin|Stalin]] werd gekozen tot eerste secretaris-generaal ([[3 april]] [[1922]]). Aanvankelijk ging het om een administratieve functie: de secretaris-generaal en het Secretariaat gingen over de uitvoering van beslissingen van het [[Politbureau van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie|Politbureau]], maar ook over kandidaatstellingen van personen op bestuurlijke of partijposten en over lidmaatschappen en royementen van partijleden. Maar via deze louter administratieve functie was Stalin - zeker sinds [[Lenin]]s ziekte - wel in staat zijn macht over de partij zodanig uit te bouwen dat hij na de dood van Lenin ([[1924]]) de machtigste persoon in de partij werd en na [[1929]] van het land. Via zijn post als secretaris-generaal wist Stalin personen die hem niet welgevallig waren te verwijderen van belangrijke posten, maar ook personen die hem welwillend waren te kandideren voor belangrijke posten.