Gaius Marius: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 86.85.239.220 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Addbot
JohanDeWael (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Marius Glyptothek Munich 319.jpg|thumb|De zogenaamde Marius (Augusteïsche kopie van buste uit 2e eeuw v.Chr., [[Glyptothek München]]).]]'''Gaius Marius''' ([[Cereatae]], [[157 v.Chr.|157]] - ?, [[86 v.Chr.]]) was een [[Romeinse Rijk|Romeinse]] generaal en staatsman.
 
Hij werd geboren in het stadje Cereatae<ref>Plutarchus ([http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Plutarch/Lives/Marius*.html#3 ''Marius'' III.]) noemt het stadje Cirrhaeaton, maar dit is zeer waarschijnlijk een corrupte vorm van Cereatae.</ref>, nabij [[Arpinum]], uit het huwelijk van Gaius Marius en Fulcina. Marius was afkomstig uit een gegoede familie uit [[Picenum]]<ref>Velleius Paterculus (''Historia Romana'' [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Velleius_Paterculus/2A*.html#11 II 11.]) vermeldt dat Marius zou zijn geboren in de ''[[equites|ordo equestriequester]]'', maar er is voorgesteld dit''loco equestri'' te lezen als ''loco agresti'' ("agrariërafkomstig van het platteland").</ref>. Hoewel hij geen [[patriciër]] was, lukte het hem om via het Romeinse leger (politiek) carrière te maken.
 
Hij werd vooral bekend vanwege zijn overwinning op de [[Numidië|Numidische]] koning [[Jugurtha]] ([[109 v.Chr.]]), alsmede vanwege zijn overwinning op de [[Cimbren|Teutonen, Kimbren en Ambronen]] in de [[slag bij Aquae Sextiae]] ([[Aix-en-Provence]]) in [[102 v.Chr.]]
Regel 11:
Terug in Rome wierp Gaius Marius zich op de binnenlandse politiek. Hij associeerde zich min of meer met de volkspartij, die onder de tribunen [[Lucius Appuleius Saturninus|Saturninus]] en [[Gaius Servilius Glaucia|Glaucia]] afbreuk deed aan de macht der [[Oligarchie|oligarchen]]. Maar de beide leiders werden steeds radicaler. Toen Glaucia als kandidaat voor het [[consul (Rome)|consulaat]] in 99 zijn tegenstanders liet vermoorden, verklaarde de senaat de staat in gevaar. Marius moest de orde herstellen. Hij deed dat op een kalme manier en sloot Saturninus, Glaucia en hun voornaamste aanhangers op in een openbaar gebouw. Daar werden zij door op het dak geklommen aanhangers der senaatspartij met leistenen doodgegooid. Dat incident kostte Marius zijn reputatie bij het volk. Voortaan werd hij door elke groepering in Rome gewantrouwd. Voorlopig was zijn rol uitgespeeld. De [[optimates]] heersten en maakten op schandalige wijze misbruik van hun macht. In 91 vermoordden zij de hervormingsgezinde tribuun [[Marcus Livius Drusus minor|Marcus Livius Drusus]], zoon van [[Gaius Sempronius Gracchus|Gracchus]]' [[Marcus Livius Drusus maior|concurrent]] , die onder meer burgerrecht voor de Italische bondgenoten had geëist. Daardoor kwamen de meeste bondgenoten in opstand. De rebellen stichten hierop hun eigen staat met Corfinium als hoofdstad, met een eigen [[senaat (Rome)|senaat]] en magistraten zoals die in Rome. Ze lieten hun eigen munten slaan en brachten legers op de been die herhaaldelijk de Romeinse legers versloegen. Na twee jaar vechten braken de Romeinen de opstand door iedere stad, die zich overgaf, het volledige burgerrecht te schenken.
 
Marius is in totaal zeven keer [[consul (Rome)|consul]] geweest. Hoewel hij door zijn militaire successen geliefd was, was hij in de politiek niet erg succesvol. Op het eind van zijn leven was Marius een verbitterd man. Met een wanhopige blik en steeds omringd door een troep gewapende aanhangers zag men hem door de straten van Rome schrijden. Voorbijgangers groetten de consul onderdanig. Groette Marius niet terug, dan was dat een teken voor zijn lijfwacht om de ander af te maken. In zijn gedrag begon de oude generaal steeds duidelijkduidelijker trekjes van krankzinnigheid te vertonen. Het was een zegen voor zijn eigen partij, toen hij in 86 stierf.
 
==Voetnoten==