Een andere route is het [[civiel recht|civiele recht]]; instanties zoals [[Bureau Jeugdzorg]] melden hun zorgen over minderjarigen en/of hun gezinnen. Deze signalen worden onderzocht door Raadsonderzoekers en soms voorgedragen aan de [[rechtbank]] met het verzoek om een [[ondertoezichtstelling]] uit te spreken. Als er een ondertoezichtstelling komt wordt een vestiging van het Bureau Jeugdzorg gevraagd deze uit te voeren.
==Geschiedenis==
De Raad voor de Kinderbescherming vindt zijn oorsprong in de in 1905 opgerichte [[voogdijraad|voogdijraden]] die onder andere belast werden met het uitvoeren van de [[leerplicht|kinderwetten van 1901]]. De kinderwetten van 1901 waren het voorlopige sluitstuk in een proces waarbij de staat zich genoodzaakt voelde hoe langer hoe meer mogelijkheden te scheppen om in te grijpen in de ouderlijke opvoedingsverantwoordelijkheid. Aanvankelijk was er sprake van organisaties van gegoede burgers die zich op vrijwillige basis ontfermden over kinderen in door hun zelf benoemde probleemsituaties. Later werd er een ambtelijk secretaris toegevoegd. In 1956 werd de definitieve stap naar [[professionalisering]] gezet. Met het toenemen van het arsenaal aan mogelijkheden voor de overheid om in te grijpen in het privé-leven van gezinnen werden de raden hoe langer hoe omvangrijker. De in de laatste decennia steeds weer opstekende kritiek op de Raad was aanleiding om meer gedragsdeskundigen aan het werk te zetten bij 19 Raden voor de kinderbescherming die bovendien werden samengevoegd tot één landelijke organisatie. (zie verder kopje organisatie).
