Karel de Kale: verschil tussen versies

Op verzoek van de paus keerde Karel terug naar Italië om de dreiging van de [[Saracenen]] het hoofd te bieden. Hij wist, dat hij bij zijn vertrek West-Francië in de zwakke handen van zijn zoon [[Lodewijk de Stamelaar]] achterliet, daarom verklaarde hij voor de periode van zijn afwezigheid alle titels en functies erfelijk. Zo hoopte hij tijdens zijn afwezigheid twisten tussen edelen te voorkomen als er edelen bij de veldtocht in Italië om het leven zouden komen. Achteraf gezien was dit een belangrijke stap in de ontwikkeling van het feodale stelsel. Karels eigen edelen (ook [[Bosso van Provence|Boso]], zijn onderkoning in Italië) verzetten zich tegen de veldtocht en tegelijk trok Karloman ook naar Italië. Onder deze omstandigheden besloot Karel om terug te keren maar overleed bij het overtrekken van de [[Col du Mont Cenis]] aan een plotselinge ziekte. Zowel zijn joodse lijfarts als zijn tweede echtgenote werden ervan verdacht Karel te hebben vergiftigd. Het lukte niet zijn lichaam terug naar Parijs te brengen, omdat de dragers de stank van zijn rottende lichaam niet konden verdragen, ook niet toen het in een met leer gevoerd vat werd gestopt. Karel werd met vat en al begraven in [[Nantua]]. Later werd hij herbegraven in [[Kathedraal van Saint-Denis|Saint-Denis]].