Alexander Obrenović: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 14:
'''Alexander [[Obrenović]]''' ([[Servisch]]: Александар Обреновић, ''Aleksandar Obrenović'') ([[Belgrado]], [[14 augustus]] [[1876]] - aldaar, [[11 juni]] [[1903]]) was van [[1889]] tot [[1903]] koning van [[Servië]].<ref>Volgens de oude tijdrekening van 2 augustus 1876 tot 29 mei 1903.</ref>
Als enig kind van koning [[Milan IV Obrenović|Milan]] en koningin [[Natalija Keško|Natalija]] besteeg hij, nadat zijn vader troonsafstand had gedaan op [[6 maart]] [[1889]], de Servische troon. Hij zond op [[13 april]] [[1893]] de regentschapsraad heen, verklaarde zichzelf meerderjarig en nam de regering van zijn land op zich. Hij verwierf zich aanvankelijk enige populariteit, maar verspeelde deze al snel grotendeels door de [[Servische Radicale Partij|Radicale Partij]] van de regering uit te sluiten en door het afschaffen van de liberale constitutie (1889) ten gunste van de conservatieve constitutie van 1869.
Alexander haalde in 1894 zijn sinds 1889 in ballingschap levende en evenmin populaire vader naar Servië en benoemde hem in 1898 tot opperbevelhebber van het leger. Sterk onder invloed van zijn vader beperkte hij de vrijheid van drukpers en vereniging. Na een (mislukte) aanslag op diens leven in [[1899]] werd zijn beleid nog repressiever. In de zomer van 1900 maakte hij - terwijl zijn vader en de premier in het buitenland verbleven - zijn verloving met [[Draga Mašin]] bekend. Zij was weduwe en een voormalig hofdame van koningin Natalie. Uit protest dienden vader Milan en de regering hun ontslag in. De tegenstand luwde echter enigszins toen tsaar [[Nicolaas II van Rusland|Nicolaas II]] de koning feliciteerde en toezegde te zullen getuigen op het huwelijk. Enthousiast werden de Serven over het huwelijk - dat in augustus 1900 plaatsvond - echter nooit en dit kwam Alexanders positie niet ten goede.
Hij zag zich derhalve in 1901 gedwongen een liberale constitutie te aanvaarden, welke voor het eerst in de Servische geschiedenis voorzag in een tweekamerstelsel: de [[Skupstina|Skupština]] en de [[Senaat (volksvertegenwoordiging)|Senaat]]. Wat zijn buitenlandbeleid betrof volgde hij evenals zijn vader [[Oostenrijk-Hongarije]], maar trachtte ook de allianties met de andere [[Balkan (schiereiland)|Balkanlanden]], die onder vorst [[Michaël Obrenović|Michael III]] tot stand waren gekomen, nieuw leven in te blazen. Zijn populariteit nam echter nog verder af toen hij in maart 1903 de grondwet tijdelijk buiten werking stelde om een ongrondwettelijke maatregel te kunnen doorvoeren. Ook zijn plan om Draga's broer als troonopvolger aan te wijzen viel niet in goede aarde.
Op [[11 juni]] [[1903]] drong een groep officieren van het garnizoen van [[Belgrado]] het koninklijk paleis binnen en schoot Alexander, Draga, haar twee broers en de minister van Oorlog dood. De
{{Appendix}}
| |||