Bij een lijkschouw stelt een [[schouwarts]] vast of een persoon is overleden. Taak hierbij is om te onderzoeken of de persoon, in geval van overlijden, een natuurlijke- of niet natuurlijke dood is gestorven.
Het verschil met een [[autopsie]] is dat bij een een autopsie de persoon al is overleden en deze wordt onderzocht om de [[doodsoorzaak]] en ziekte vast te stellen. Dit kan uitwendig alsmede inwendig.
==handelen==
Na een vermoeden van overlijden moet er zo snel mogelijk een lijkschouw worden ingesteld zodat eventuele sporen van niet natuurlijk overlijden zichtbaar blijven. Een veel voorkomende fout is dat een overledene al is verzorgt en aangekleed. Of dat de schouwarts een lijkschouw moet uitvoeren op een al gekoeld lichaam. Dit kan zelfs tot gevolg hebben dat een persoon niet is overleden en vervolgens ontwaakt in het mortuarium.<ref>http://nos.nl/artikel/258900-dode-wordt-wakker-in-mortuarium.html</ref> Daarnaast zijn er tekortkomingen in het invullen door schouwartsen van de overlijdenspapieren (A en B verklaring).
==procedure==
Als er tijdens de lijkschouw een natuurlijke dood wordt vastgesteld wordt vult de arts de overlijdenspapieren in. Bij twijfel wordt de [[GGD]] ingeschakeld. Wanneer er in een van beide gevallen sprake is van een niet natuurlijke dood wordt via de gemeentelijk lijkschouwer (GL) de (hulp) officier van justitie ingeschakeld. Niet natuurlijk overlijden moet daarbij altijd worden gemeld aan de Raad van bestuur van het betrokken medisch centrum.
Een niet natuurlijke dood legt een zware stress op de schouwarts omdat er gezorgd moet worden voor de emotioneel ontregelde nabestaanden alsmede de wettelijke voorschriften.<ref>Wiersma T, Cappers W. Zorg voor het lijk of voor de nabestaanden? Dilemma's van huisartsen bij een onaangekondigde dood. Med Contact 2000; 55:738-42. </ref>
