Marcus Terentius Varro Reatinus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
 
== Biografie ==
Varro's familie behoorde tot de [[equites]], de ridderstand van het [[Romeinse Rijk]]. Hij kon studeren bij [[Lucius Aelius Stilo]] en later was hij in [[Athene (stad)|Athene]] student van [[Antiochus van Ascalon]], die een leerkracht aan [[Plato (filosoof)|Plato's]] [[Academie]] was. Tijdens de [[burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar]] steunde hij [[Pompeius]] en kon daardoor een politieke carrière uitbouwen en bereikte daardoor de positie van [[praetor]]. Hij diende Pompeius als pro-quastor in Spanje, waarschijnlijk tegen Sertorius in 76 v.Chr<ref name=Lacius"Pompey's Curtiusarmy">[http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Varro/de_Re_Rustica/Introduction*.html#note3]</ref>. Als luitenant van Pompeius in 67 v.Chr. nam hij deel aan een oorlog voor het vrijmaken van het Mediteraanse gebied van piraten <ref name=Lacius"Pompey's Curtiusarmy">[http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Varro/de_Re_Rustica/Introduction*.html#note3]</ref>. Hij leidde in [[49 v.Chr.]] een legioen van [[Pompeius]].<ref name="Gerbrandy">'Het feest van Saturnus' van Piet Gerbrandy, Amsterdam, 2007.</ref> Varro kon, ondanks zijn steun aan Pompeius, ontsnappen aan de bestraffingen van de verliezers doordat [[Julius Caesar]] hem tot tweemaal gratie verleende, net voor en na de [[slag bij Pharsalus]]. Varro heeft een onderscheiding mogen ontvangen, namelijk de Corona Navalis, een hoge onderscheiding voor Romeinse millitairen. <ref name=Rose>'A Handbook of Latin Literature' van H.J. Rose, London 1936, oplage uit 1991 van de herziene en uitgebreide uitgave uit 1966.</ref>
 
Aldus begon er een rustigere periode voor Varro. Hij werd door Caesar in [[47 v.Chr.]], andere bronnen beweren dat het 46 v.Chr. was <ref name=Conte>'Latin Literature' van Gian Biaggio Conte, 1987 (vertaald door Joseph B. Solodow in 1994), editie uit 1999.</ref> , aangewezen als beheerder van de openbare [[Bibliotheek (algemeen)|bibliotheek]] van Rome, maar na de dood van Caesar bleek [[Marcus Antonius]] hem minder gunstige gezind: die verbande hem uit het publieke leven, wat gepaard ging met het verlies van vele persoonlijke bezittingen en zelfs de bibliotheek. In 43 v.Chr. werd Varro zelfs vogelvrij verklaard door Antonius.<ref name="Bartelink-1964" />
Regel 8:
In de bibliotheek die is opgericht door Asinius Pollio staat hij als enige schrijver als buste afgebeeld in de bibliotheek<ref name=Conte>'Latin Literature' van Gian Biaggio Conte, 1987 (vertaald door Joseph B. Solodow in 1994), editie uit 1999.</ref>.
 
De omvang en verscheidenheid van zijn kennis in bijna alle takken van leren won voor hem de titel vir Romanorum eruditissimus<ref name=Lacius"Pompey's Curtiusarmy">[http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Varro/de_Re_Rustica/Introduction*.html#note3]</ref>.
 
Na de val van [[Marcus Antonius]] kwam [[Gaius Julius Caesar Octavianus|Augustus]] als eerste [[keizer]] aan de macht Blijkbaar kon Varro de gunst van Augustus winnen: onder keizerlijke bescherming vond Varro eindelijk de rust en de veiligheid om zich volledig toe te leggen op zijn studies.