M103 (tank): verschil tussen versies

De '''M103''' was een zware [[tank]] die gediend heeft voor het Amerikaans leger en ook de US Mariniers tijdens de [[koude oorlog]]. Tot en met de de ontwikkeling van de M1 Abraham in de jaren 70 was de M103 de allerzwaarste tank dat het Amerikaanse leger had. De M103 werd gebouwd in de fabriek van Detroit Arsenal Tank Plant en de eerste tanks die door het leger in gebruik werden genomen omdat ze goedgekeurd werden waren er in 1957. De laatste M103 werd in 1974 niet meer gebruikt.

Net als de hedendaagse Britse [[Conqueror]] is de M103 ontworpen om de Sovjet zwaargewichten zoals [[Josef Stalin Tank]] of de [[T-10]] tegen te gaan als een conventionele [[Derde Wereldoorlog]] zou uitbreken. Het lange 120mm kanon van de M103 werd ontworpen om vijandelijke tanks te kunnen raken van op zeer lange afstanden, maar dit kanon werd nooit echt gebruikt op de M103. In 1953-1954 waren een reeks van 300 tanks, aanvankelijk aangeduid als T43E1's, deze tanks werden gebouwd door [[Chrysler]] in Newark Plant. De testen waren onbevredigend, en al de tanks werden opgeslagen in augustus 1955. Pas na vele verbeteringen aan de tank en op 26 april 1965 werd de tank gestandaardiseerd als de M103 Zware tank. Van de 300 gebouwde tanks, gingen er 80 naar het Amerikaanse leger (74 van deze tanks werden verbouwd tot de M103), en 220 werden door de US Mariniers aanvaard, om te worden gebruikt als infanterie ondersteuning, deze werden dan verbouwd tot verbeterde M103A1 volgens de normen van een M103A2. De geslaagde versies van de M103 deelde veel onderdelen met de M47, M48 Patton tank en ook de [[M60 Patton|M60]] (een zware tank). Met uitzondering op de M60 die als enigste geen 90 mm gun had die voor medium tanks werd gebruikt. De kettingen, de rollers en veerelementen waren wel op deze 4 tanks dezelfde, wel met enkele wijzigingen om rekening te houden met het grotere of kleinere gewicht van elke tank apart. De motor en de overbrenging waren nooit voldoende aangepast aan de extra energie die er nodig was om het gewicht te verplaatsen, ook waren de besturings-systemen eerder fragiel. De koepel van de M103 was groter dan die van de M448(Patton) of die van de M60. Dit werd gedaan om ruimte te kunnen hebben voor het reusachtige 120mm kanon en de 2 laders die er nodig waren om het kanon te laden, in deze koepel moesten ook nog is de schutter en de kapitein in komen. Het kanon van de M103 was beschikbaar om zijn kannonkanon verticaal te kunnen bewegen van een minimale hoek -8 graden tot een maximale hoek van +15 graden.