Emissienevel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 34 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q202265
k typo
Regel 6:
Voorbeelden van emissienevels zijn [[H-II-gebied]]en, [[planetaire nevel]]s, [[supernovarest]]en, en [[Herbig-Haro-object]]en.
 
Omdat [[interstellaire materie]] veelal uit [[Waterstof (element)|waterstof]] bestaat wordt het licht in H-II-gebieden vooral in de lijnen van het [[waterstofspectrum]] uitgezonden. De Hα-lijn van de [[Balmerreeks]] bij 656,3  nm geeft H-II-gebieden hun karakteristieke rode kleur.
 
[[Bestand:M57 The Ring Nebula.JPG|thumb|right|250px|De [[Ringnevel]] (M57) is een voorbeeld van een [[planetaire nevel]].]]
In planetaire nevels is het zichtbare licht een combinatie van verschillende spectraallijnen. In bijgaande afbeelding van de [[Ringnevel]] is het heetste gas (blauw) geioniseerdgeïoniseerd helium bij 469  nm, groen is koeler dubbel geioniseerd zuurstof bij 500,7 nm, en rood nog koeler geioniseerdgeïoniseerd stikstof bij 658  nm.
 
[[Bestand:M1 - The Crab Nebula.jpg|thumb|right|250px|De [[Krabnevel]] (M1) is een voorbeeld van een [[supernovarest]].]]
In supernovaresten zoals de Krabnevel wordt het zichtbare licht deels veroorzaakt door [[synchrotronstraling]] (blauw) uitgezonden door bewegingen van electronenelektronen in het magneetveld van de neutronenster en door resten van de uitgestoten schil, zichtbaar in verschillende spektraallijnenspectraallijnen.
 
[[Categorie:Emissienevel| ]]