Ramkhamhaeng: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
links goed gezet |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
Ramkhamhaeng vormde een [[bondgenootschap]] met de [[Yuan-dynastie]] van [[China]], waarvandaan hij de technieken importeerde om [[keramiek]] te maken die nu bekend staan als Sangkhalok. Een verhaal beschrijft hoe hij de vrouw verleidt van koning Ngam Muang van [[Phayao (koninkrijk)|Phayao]]; een gebeurtenis die hem geholpen kan hebben om een driezijdige alliantie te vormen met Ngam Muang en koning [[Mengrai]] van [[Lanna]], die beide een koninkrijk ten noorden van Sukhothai bezaten.
Ramkhamhaeng breidde zijn rijk uit tot de gebieden rond de toen al bestaande steden [[Lampang (stad)|Lampang]], [[Phrae (stad)|Phrae]] en [[Nan (stad)|Nan]] in het noorden, [[Phitsanulok (stad)|Phitsanulok]] en [[Vientiane (stad)|Vientiane]] in het oosten, het gebied van de hedendaagse [[Mon
Rankhamhaeng wordt traditioneel gezien als de ontwikkelaar van het [[Thais alfabet]] (''Lai Sue Thai'') vanuit eerdere Khmer, Mon en Burmese schriften, op basis van een inscriptie (de Ramkhamhaeng stèle, nu in het Nationaal Museum in [[Bangkok]]), die gedateerd is op [[1283]] of [[1292]]. Hij wordt ook nog steeds gerespecteerd als de koning die een stijl van welwillende [[monarchie]] introduceerde die tot op de dag van vandaag bestaat in [[Thailand]].
| |||