Belgisch-Nederlandse grensbesprekingen: verschil tussen versies

In [[november]] [[1833]] werd deze conferentie verdaagd om in [[maart]] [[1838]] weer bijeen te komen.

De 5vijf andere mogendheden garandeerden de neutraliteit van [[België]].

- De Europese mogendheden erkendeerkenden in december 1830 de onafhankelijkheid van België

- Een eerste voorstel werd door Koning[[Willem I der Nederlanden|koning Willem I]] afgeschoten omdat het voor Nederland te ongunstig was. Men vermoedvermoedt dat de goede band die koning Leopold I met zowel Engeland, Frankrijk als Pruisen had het verdrag in voordeel van de Belgen kwam.

- Op [[14 oktober]] [[1831]] was een eerste kleine uitspraak. ([[de 24 artikelen]]). Deze viel gunstig uit voor Nederland maar Willem I bleef tegen omdat hij nog steeds aanspraak wilde maken op geheel België. België schikte zich naar het verlies waarbij het delen van Limburg en Luxemburg verloor. Het bleef echter protesteren tegen de hoge prijs van de ScheldetolSchelde[[tol (recht)|tol]].

- De voorlopige conventie maakte een einde aan de vijandelijkheden en gaf België het recht op vrije scheepvaart op de schelde[[Schelde (rivier)|Schelde]] in mei [[1833]].

Uiteindelijk werd alles maar volledig erkend toen [[Willem I der Nederlanden|Koningkoning Willem I van Nederland]] zijn verzet tegen de 24 artikelen opgaf onder druk van de toenemende [[Oppositie (politiek)|oppositie]] in eigen land in [[1838]]. België opperde wel nog bezwaren tegen het grote [[Territoriaal geschil|territoriaal]] verlies, maar op het [[Verdrag van Londen (1839)]] werd anders besloten. Er werd echter wel gekeken voor een lagere Scheldetol.