Blood, Sweat & Tears: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 4:
Blood, Sweat & Tears werd opgericht in [[1967]] in [[New York City|New York]], door [[Al Kooper]], [[Jim Fielder]], [[Fred Lipsius]], [[Randy Brecker]], [[Jerry Weiss]], [[Dick Halligan]], [[Steve Katz]] en [[Bobby Colomby]]. Het debuutoptreden in [[Cafe Au Go Go]] was al direct een groot succes, omdat het publiek onder de indruk was van de verschillende muziekstijlen die de band wist te combineren. De groep was vernoemd naar het gelijknamige album van [[Johnny Cash]] uit [[1963]]. Nadat de band een platencontract had gekregen bij [[Columbia Records]] kwam hun eerste album uit: ''Child Is Father to the Man'' (1968). Dit album lag ongekend goed bij critici, maar werd slechts matig populair, omdat er nauwelijks [[popmuziek|pop]]-georiënteerde nummers op stonden. Mede door de tegenvallende verkoopcijfers begonnen de relaties tussen de bandleden mankementen te vertonen. Columbia Records en Steve Katz wilden dat Al Kooper zich niet meer met de zang bezig zou houden, maar alleen nog [[orgel]] zou spelen. De platenmaatschappij zou dan een professionele [[zanger]] in huren. Dit was voor Kooper de reden om de band te verlaten. Ook Brecker en Weiss verlieten de band, omdat zij de kans kregen toe te treden tot de bands van respectievelijk [[Horace Silver]] en [[Ambergris]].
Columbia Records begon een nieuwe zanger te werven en koos uiteindelijk voor [[David Clayton-Thomas]]. Met [[Chuck Winfield]], [[Lew Soloff]] en [[Jerry Hyman]] erbij had de band uiteindelijk negen leden. Zij brachten een tweede album uit, ''[[Blood, Sweat & Tears (album)|Blood, Sweat & Tears]]'' uit [[1969]]. Dat album had veel meer pop-invloeden en was daardoor meer populair. De drie singles van dat album die werden uitgebracht, ''You've Made Me So Very Happy'' (een [[cover (muziek)|coverversie]] van een hit van [[Brenda Holloway]]), ''Spinning Wheel'' en ''And When I Die'', werden stuk voor stuk een succes.
Wegens het succes van dit tweede album werd de groep gevraagd voor een optreden op [[Woodstock (muziekfestival)|Woodstock]], het grootste rockconcert van de jaren zestig. 'Blood, Sweat & Tears' speelde daar vijf nummers en werd daar volop voor geprezen.{{Bron?||2011|12|10}}
| |||