Johannes Brahms: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 18:
== Leven ==
=== Jeugd en opleiding ===
Brahms werd geboren in een sloppenwijk van [[Hamburg]]. Hij was de zoon van een [[muzikant]] die in cafés [[Hoorn (muziekinstrument)|hoorn]] en [[contrabas]] speelde, en een [[kleermaker|
Brahms moest, toen hij ongeveer dertien jaar was, om zijn ouders te steunen in hun voortdurende strijd tegen de armoede, populaire muziek spelen in [[kroeg]]en en [[bordeel|bordelen]]. Ondertussen las hij poëzie van onder anderen [[Novalis]] en [[Friedrich Hölderlin|Hölderlin]] om te ontsnappen aan het werk dat hem tegenstond. In deze periode arrangeerde en componeerde hij populaire salonmuziek voor piano-vierhandig: de manier in die tijd om amusementsmuziek in huiskamers ten gehore te kunnen brengen.
Regel 34:
Na de dood van zijn moeder in [[1866]], een gebeurtenis die hem zeer aangreep, componeerde hij "[[Ein deutsches Requiem]]", een oratorium over lijden en troost. Voor dit gigantische muziekstuk maakte hij gebruik van teksten in de vertaling van [[Maarten Luther]] van de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]], in plaats van de gebruikelijke [[Latijn]]se [[requiem (muziek)|dodenmis]]. Hij had het stuk achteraf liever het "Requiem van de Mens" willen noemen. Delen van "Ein deutsches Requiem" werden op [[Goede Vrijdag]] in 1868 met groot succes opgevoerd in de Domkerk van [[Bremen (stad)|Bremen]]. Het complete werk van zeven delen ging onder leiding van [[Carl Reinecke]] op 18 februari 1869 in première in het [[Gewandhaus]] in [[Leipzig]]. Na '"Ein deutsches Requiem" componeerde Brahms onder meer "Rinaldo", een ander groot muziekstuk voor koor en orkest, gebaseerd op teksten van [[Johann von Goethe|Goethe]].
In 1876 voltooide hij zijn [[Symfonie nr. 1 (Brahms)|eerste symfonie]], een
=== Tegenstelling ===
Op symfonisch gebied werd Brahms in Wenen tegenover [[Anton Bruckner]] gesteld. Bruckner vertegenwoordigde volgens de 'Brahmsianen' (ten onrechte overigens) de 'wagneriaanse' symfonie. Brahms werd door de Bruckneraanhangers (onder anderen [[Gustav Mahler]] en [[Hugo Wolf]]) als conservatief bestempeld. Beide musici verschilden op alle vlakken van elkaar (behalve dat zij hetzelfde lievelingsgerecht hadden). Onbedoeld werden beide meesters mikpunt van elkaars tegenstanders. Overigens leed Brahms er minder onder dan Bruckner. In
Brahms raakte door zijn successen in goeden doen, maar leefde altijd eenvoudig. Hij schonk geld aan veelbelovende musici, zoals [[Antonín Dvořák]], en ondersteunde zijn familie en Clara Schumann. Mede door zijn botte manier van optreden maakte Brahms veel vijanden, maar hij had ook veel vrienden.
|