Adriaan Frans Meijer: verschil tussen versies

Adriaan Frans Meijer kwam uit een [[Meijer (geslacht)|militaire familie]], oorspronkelijk afkomstig uit Zürich (Zwitserland). Zijn overgrootvader Andreas Meyer (1675-1717) was aan het einde van de 17de eeuw in Nederland gekomen met een Zwitsers Regiment dat werd ingehuurd door de Republiek der Verenigde Nederlanden. Majoor Andreas Meyer stierf in 1717 als plaatscommandant van de [[Barrièretractaat|barrièrevesting]] Luxemburg. AdriaanZijn Franszoon Leonard Frederik Adriaan Meijer, grootvader van Adriaan Frans, was deluitenant zoonin het Regiment Oranje Gelderland. De vader van Adriaan Frans, Jacobus Gijsbertus Meijer (1745-1827), was een onderofficier en later 1e luitenant in het regiment infanterie De Bédaulx, en Adriana Sophia Korthout (1741- 1920). Adriaan Frans was twee maal gehuwd. Op 9 december 1792 huwde hij Arnolda van Varseveld ([[Arnhem]], 1771 - [[Bergen op Zoom]], 3 maart 1803), dochter van Hendrik van Varseveldt en Catharina Heysink. Zij kregen vier kinderen:

Adriaan Frans Meijer werd op 11-jarige leeftijd door zijn ouders in Zutphen naar een [[Franse school]] gestuurd, wat in die tijd niet veel voor kwam. Hij was geen snelle leerling, maar leerde er desondanks de Franse taal, aardrijkskunde en rekenen. Zijn meester zag hem voorbestemd als onderwijzer, maar zelf zag hij meer in een militaire loopbaan. In 1785 nam Adriaan Frans, op voorspraak van zijn vader, als sergeant dienst in het Staatse leger, eerst bij het Regiment van Bylandt, maar na een conflict tussen zijn vader en de kolonel van Bylandt achtereenvolgens - op voorspraak van zijn oom, die diende bij het Regiment Westerloo - als cadet bombardeur bij de [[artillerie]] compagnie van Luitenant Kolonel Hasse te [[Bergen op Zoom]]. enVanwege vervolgensfinanciele problemen ging Meijer tweemaal op lang verlof, maar in 1787 verwisselde hij de artillerie toch weer alsvoor de infanterie: hij werd nogmaals sergeant bij het 2e Bataljon van het Regiment van Bylandt, datwaarvan de grenadier compagnie nu onder commando stond van luitenant-generaal Bedaulx. Meijer moest zich in eerste instantie melden in [[Benschop]], nabij [[IJsselstein]], maar al snel verplaatste het Regiment zich naar [[’s-Gravenhage]]. Ondertussen was de opstand van de [[Patriotten]] uitgebroken. [['s-Gravenhage]] was echter een zeer Oranjegezinde stad, en het Regiment van Bylandt en [[Heusden (vestingstad)|Heusden]] wasgelegerd, Met het Regiment van Bylandt, nu gelegerd in [['s-Gravenhage]] maakte Meijer de opstand van de [[Patriotten]] in 1787 mee. In 1794 werd sergeant Meijer bij [[Charleroi]] krijgsgevangen gemaakt door het revolutionaire Franse leger. Hij keerde pas in 1795 via het neutrale [[Zwitserland]] terug in Nederland dat nu de Bataafse Repubiek was geworden.

Adriaan Frans Meijer werd op 8 juli 1795 in het Bataafse leger aangesteld als 2de luitenant bij het 3de bataljon van de 2de halve brigade van het 3de bataljon van kolonel [[Stewart John Bruce]]. Op 13 oktober werd hij er kapitein-adjudant-majoor. Meijer nam als stafofficier deel aan veldtochten in Noord-Holland in 1799 en Duitsland in 1800. Hij was van 1804-1805 gelegerd op Walcheren. In 1805 werd hij kapitein-adjudant van de staf van de lijfgarde van [[raadspensionaris]] [[Rutger Jan Schimmelpenninck (1761-1825)|Rutger Jan Schimmelpenninck]]. Deze stond onder commando van Kolonel [[Jean Antoine de Collaert]]. In deze hoedanigheid maakte Meijer een reis naar Wenen met de adjudant van de raadspensionaris luitenant Kolonel ingenieur [[Gillis Johannis le Fèvre de Montigny (1765-1821)|Gillis Johannis le Fèvre de Montigny]] en de Generaal-majoor Stewart John Bruce, gouverneur der residentie van het Bataafs gouvernement, om namens de raadspensionaris keizer [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] te complimenteren met zijn roemrijke veldtocht.

Na de aftocht van Schimmelpenninck en dehet aantredingaantreden van koning [[Lodewijk Napoleon Bonaparte|Lodewijk Napoleon]] werd Adriaan Frans Meijer in februari 1807 als luitenant-kolonel benoemd bij het 1e bataljon van het 9e Regiment [[Infanterie]] van Linie van het [[Koninkrijk Holland]]. Hiermee maakte hij de veldtocht naar Oost Friesland (Duitsland) mee. Op 19 januari 1808 werd Meijer majoor bij het depot van het 3e Regiment [[Infanterie]] van Linie, dat gecommandeerd werd door kolonel Adriaan Sels, en vanaf eind 1809 door kolonel Aertis Jacques HardyanHardyau.

Meijer kwam na de inlijving van het [[Koninkrijk Holland]] door [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] in september 1810 in Franse dienst als majoor bij het 124ste Regiment Infanterie van linie. Hij werd in 1812 bevorderd tot kolonel en commandant van het 2e Regiment Étrangers, het 2e Regiment Buitenlanders in Franse dienst. Dit was van oorsprong een Duits regiment, dat opgericht was door de vorst van het Duitse staatje Isemburg, om Napoleon te dienen. Met dit regiment vocht Meijer in Italië en Oostenrijk. In Italië kwam hij aanvankelijk onder bevel van de luitenant Generaal Grenier, commandant van de troepen van het [[Koninkrijk Napels|koninkrijk Napels]], en later van Brigade-generaal Salcette en Divisie-generaal MiollisMiolis, de gouverneur van de Romeinse Staten. In 1813 moest Meijer afmarcheren naar Noord-Italië waar hij onder bevel kwam van de onderkoning van Italië [[Eugène de Beauharnais]], Napoleons stiefzoon. Tijdens de campagne in Noord-Italië, [[Trente (provincie)|Trente]] en [[Tirol (gebied)|Tirol]] was Meijer onder meer betrokken bij de affaires van [[Brixen (Italië)|Brixen]] (25 september 1813) en Valano (26 oktober 1813). Na het verraad van [[Joachim Murat|Murat]] in 1814 werd Meijer in [[Rome (stad)|Rome]] ingesloten in de beroemde [[Engelenburcht]] (Castel Sant' Angelo) waar hij twee maanden werd belegerd door Napolitaanse troepen.