Alfastraling: verschil tussen versies

[[Alfadeeltje]]s zijn gevaarlijk als ze inwerken op weefsel; ze brengen daarin chemische reacties teweeg. EchterAlfadeeltjes zijn alfadeeltjesechter gemakkelijk tegen te houden: een blad papier is genoeg. Alfastralers zijn daarom eigenlijk alleen gevaarlijk als ze in het lichaam worden opgenomen, bijvoorbeeld wanneer men alfastralers via het voedsel of via injectie naar binnen krijgt (zie de vergifigingvergiftiging van [[Aleksandr Litvinenko]]). Eenmaal in het lichaam kunnen zij in hun directe omgeving grote schade doenaanrichten omdat alle energie die vrijkomt bij hun verval zich in een klein gebied om de vervallende kern concentreert.

Een andere besmettingsweg is de blootstelling aan [[gas (aggregatietoestand)|gasvormige]] alfastralers, zoals [[radon (element)|radon]]. Als [[radium]] door alfaverval twee protonen verliest, wordt radon, een edelgas, gevormd. Radon zelf is ook een alfastraler. Doordat radon ingeademd kan worden, is het veel gevaarlijker. De zeer krachtige alfastraling raakt de binnenkant van de longen en kan daar veel schade aanrichten. Bovendien zijn de eveneens radioactieve vervalproducten niet meer vluchtig en zij zetten zich daarom af in de longen. Ook de vervalproducten zijn op hun beurt weer radioactief.